1. Informacja o zakresie stosowania przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych.
Przepisy prawa podatkowego wyłączają z kosztów uzyskania przychodów wydatki o charakterze inwestycyjnym. Przyjęta jest zasada, że tego rodzaju wydatki są rozliczane sukcesywnie, w miarę zużywania się składnika majątku (art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, t. j. z 2000 r. - Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Zgodnie z treścią tego przepisu kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami ustawy. Przepisy mające zastosowanie w podatkowej amortyzacji środków trwałych zawierają art. 22a - 22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z definicją, zawartą w art. 22a ww. ustawy, za środki trwałe uważa się m. in. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością jeśli spełniają łącznie następujące warunki:

- stanowią własność lub współwłasność podatnika,
- są kompletne i zdatne do użytku w dniu ich przyjęcia do używania,
- przewidywany okres używania przekracza rok,
- wykorzystywane są przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

W związku z powyższym poszczególne wydatki inwestycyjne ponoszone przez Pana w trakcie trwania budowy baru nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu w czasie ich ponoszenia.
Po zakończeniu procesu inwestycyjnego, spełnieniu warunków określonych dla uznania składnika majątkowego za środek trwały oraz określeniu wartości początkowej należy wprowadzić środek trwały do ewidencji.
Środki trwałe wprowadza się do ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Odpisu amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodu od następnego miesiąca po wprowadzeniu środka trwałego do ewidencji.
Zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych uważa się koszt wytworzenia jeśli podatnik wytworzy środek trwały we własnym zakresie.
Jeżeli podatnik nie może sam ustalić kosztu wytworzenia środka trwałego powinien powołać biegłego, który dokona jego wyceny.
2. Informacja o zakresie stosowania przepisów dotyczących podatku od towarów i usług.Zgodnie z postanowieniami art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (...) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).
Kwotę podatku naliczonego stanowi m. in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu nabycia na terenie Rzeczypospolitej Polskiej towarów i usług niezbędnych do realizacji przedmiotowej inwestycji powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę, lub za następny okres rozliczeniowy, nie wcześniej jednak niż z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi (z wyłączeniem przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 (art. 86 ust. 10 pkt 1) ust. 11 i 12 ustawy o VAT).
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Odpowiadając na zapytanie zawarte w piśmie, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego informuje, że Podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług niezbędnych do realizacji inwestycji na zasadach określonych w art. 86 i 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.