1. Zgodnie z art. 103 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwanej dalej „ustawą o VAT”, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Zasadnicze pytanie, na które należy udzielić odpowiedzi przy ustalaniu treści normy prawnej zawartej w omawianych przepisach prawa sprowadza się do zdania: Czy zastrzeżenie "jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju" dotyczy wyłącznie innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8 czy też dotyczy również nowych środków transportu ?

W ocenie tut. organu powyższe zastrzeżenie odnosi się zarówno do nowych jak i innych środków transportu.

W konsekwencji norma prawna zawarta w art. 103 ust. 4 ustawy obliguje podatnika do wpłaty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia zarówno nowego jak i innego środka transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8 wyłącznie w przypadku, jeżeli ten środek transportu ( nowy lub inny ) ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

2. Zgodnie z postanowieniami art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.Stosownie natomiast do postanowień art. 120 ust. 19 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, jeżeli podlegały opodatkowaniu zgodnie z ust. 4.

Zwrócić należy uwagę, że unormowany w art. 120 ust. 19 ustawy o VAT wyjątek od ogólnej zasady uregulowanej w art. 86 ust. 1 tej ustawy ma zastosowanie wyłącznie do nabywanych przez podatnika towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, jeżeli podlegały opodatkowaniu przy zastosowaniu marży, nie dotyczy natomiast innych dostaw lub świadczenia usług związanych z dostawą opodatkowaną na zasadzie marży.

Nie należy bowiem zapominać, że dostawa opodatkowana z uwzględnieniem art. 120 ust. 4 ustawy o VAT poprzez fakt opodatkowania marży nie przestaje być dostawą opodatkowaną, a tylko jej podstawa opodatkowania została skonstruowana odmiennie niż podstawowa jej forma, określona w art. 29 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji należy przyjąć, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów lub usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną w oparciu o regulację art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, z wyjątkiem, omówionym powyżej, wynikającym z art. 120 ust. 19 tej ustawy.

3. Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wzoru:

DŁ = 357 + n x 68 kg,

gdzie: DŁ – oznacza dopuszczalną ładowność , n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 5 000 zł.

Z kolei dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) powinna być określona na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisie decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe. (art. 86 ust. 5 ustawy o VAT).

W piśmie jednak z dnia 17 września 2004r. Nr PP3-812-830/2004/JŁ/2609PP Ministerstwo Finansów wyraziło pogląd, iż w przypadku użytkowania samochodu ciężarowego, który w konkretnym stanie faktycznym u danego podatnika bezspornie konstrukcyjnie przeznaczony jest wyłącznie do przewozu towarów, nie powinno stosować się art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

W konsekwencji należy stwierdzić, że samochód ciężarowy MERCEDES 814 D o ładowności 3,5 t i liczbie miejsc 3 należy uznać za samochód, do którego nie będzie miała zastosowanie regulacja art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.