INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 26 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia okresu za jaki służy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z duplikatów faktur VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia okresu za jaki służy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z duplikatów faktur VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 października 2012 r. w zakresie doprecyzowania przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 26.05.2011 r. osoba postronna (będąca mężem współwłaścicielki firmy) bez stosownego umocowania pokwitowała u sprzedawcy odbiór dwóch faktur zakupu towarów. Kwitując odbiór wpisała na kopiach faktur datę ich odbioru oraz swoje imię i nazwisko w miejscu „podpis osoby uprawnionej do odbioru faktur”. Nadmienić należy, że osoba odbierająca faktury nie była też pełnomocnikiem współwłaścicieli. Przedmiotowe faktury zostały następnie opłacone przez nabywcę, na rzecz którego towary wynikające z faktur zostały dostarczone. Przedmiotowe faktury nie zostały dostarczone do biura rachunkowego. Po odkryciu braku ww. faktur sprzedawca wystawił duplikaty zagubionych faktur. Dodać należy, że spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Towary wynikające z duplikatów faktur wykorzystywane były wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie prowadzi ewidencji wpływu faktur.

W piśmie z dnia 22 października 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że z okoliczności faktycznych wynika, że nie otrzymał oryginałów faktur. Duplikaty dotyczą zakupionych towarów. Nie dotyczą świadczeń, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy od towarów i usług. Wnioskodawca nie rozlicza się metodą kasową. Duplikaty nie są fakturami VAT – MP. Z okoliczności faktycznych wynika, że faktury zaginęły w drodze między hurtownią a sklepem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W rozliczeniu za jaki okres służy nabywcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z zagubionych faktur... Czy w rozliczeniu za okres, w którym otrzymane zostały duplikaty zagubionych faktur, czy w rozliczeniu za okres w którym otrzymane zostały przez osobę postronną oryginały faktur...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał duplikaty zagubionych faktur. Uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego związane jest z otrzymaniem faktury przez podatnika, którego to otrzymania nie można ustalić. Nie jest bowiem otrzymaniem faktury przez podatnika sytuacja, gdy osoba postronna, choćby najbliższa dla jednego ze współwłaścicieli taką fakturę otrzymała. Nie posiadała też żadnego umocowania do odbioru faktury. Zdaniem Wnioskodawcy nie można też ustalić, czy faktura przez tę osobę została dostarczona podatnikowi, skoro bowiem podatnik nie przekazał tych faktur wraz z innymi dowodami księgowymi do biura rachunkowego nie jest aktualnie możliwe ustalenie, czy te faktury zostały podatnikowi dostarczone. Fakt zapłaty przedmiotowych faktur nie przesądza, że takie dostarczenie nastąpiło. Ponadto fakt zapłaty faktur nie ma żadnego związku z prawem do odliczenia podatku naliczonego. W takiej więc sytuacji, gdy nie jest możliwe jednoznaczne przesądzenie faktu otrzymania oryginałów faktur przez nabywcę, należy uznać, że prawo do obniżenia podatku należnego powstało w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał duplikaty zagubionych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto w myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z zapisami art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach, obowiązującego od dnia 28 marca 2011 r. rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Na mocy § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

W § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia, zostały zawarte dane które powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży.

Faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca (§ 19 ust. 1 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie § 20 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 ww. rozporządzenia, jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz „DUPLIKAT” oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Z powyższych przepisów wynika, że duplikat jest ponownie wystawioną na wniosek nabywcy fakturą, zawierającą dane zawarte w kopii faktury, której oryginał uległ zniszczeniu albo zaginął, opatrzoną wyrazem „duplikat”. Duplikat faktury i faktury korygującej, ma moc prawną równą fakturze pierwotnej, dokumentuje w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze, co faktura pierwotna i stanowi na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, duplikat faktury VAT wystawia sprzedawca na wniosek nabywcy wyłącznie w przypadku gdy jej oryginał ulegnie zniszczeniu bądź zaginie.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 26.05.2011 r. osoba postronna bez stosownego umocowania Wnioskodawcy, pokwitowała odbiór dwóch faktur zakupu towarów, a kwitując odbiór wpisała na kopiach faktur datę ich odbioru oraz swoje imię i nazwisko w miejscu „podpis osoby uprawnionej do odbioru faktur”. Przedmiotowe faktury zostały następnie opłacone. Powyższe faktury nie zostały dostarczone do biura rachunkowego. Po odkryciu braku ww. faktur sprzedawca wystawił duplikaty zagubionych faktur. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Towary ujęte w duplikatach faktur wykorzystywane były wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie otrzymał oryginałów faktur. Przedmiotowe faktury zaginęły w drodze między hurtownią a sklepem.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przepisy prawa podatkowego obowiązujące w tym zakresie należy stwierdzić, że skoro faktury pierwotne zaginęły przed odebraniem ich przez Wnioskodawcę i nie dokonano obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z oryginałów faktur, a ponadto towary ujęte w duplikatach faktur wykorzystane były wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to Wnioskodawca ma prawo pomniejszyć podatek należny w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymał duplikaty faktur lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT, o ile nie zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku w szczególności dotyczące prowadzenia ewidencji wpływu faktur nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.