Zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania.

Od tej ogólnej zasady, istnieje szereg wyjątków. Takim wyjątkiem są usługi na ruchomym majątku rzeczowym, dla których miejscem świadczenia usług – według przepisu art. 27 ust. 2 pkt 3 lit d cytowanej ustawy - jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Przepis art. 28 ust. 7 i 8 ww. ustawy, stanowi że w przypadku m.in. usług na ruchomym majątku rzeczowym, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Wywóz towaru poza terytorium kraju musi nastąpić niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nim usługi.

Z powyższego wynika, że jeżeli naprawa maszyn i urządzeń na terenie Polski wykonana przez podatnika polskiego skutkuje wywiezieniem z kraju maszyny czy urządzenia niezwłocznie po zakończeniu ich naprawy, nie później niż w terminie 30 dni od jej zakończenia, to usługa ta może być opodatkowana przez nabywcę tej usługi. Będzie to jednak możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy podmiot ten poda podmiotowi polskiemu świadczącemu w kraju usługę, numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium swojego kraju.

Jeżeli tego numeru nie poda, albo też nie zostanie spełniony warunek wywozu towaru, na którym świadczono usługę poza terytorium kraju, w określonym terminie, wówczas podmiot świadczący usługę będzie miał obowiązek jej opodatkowania, na terytorium, na ogólnych zasadach określonych w ustawie o podatku od towarów i usług.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego nabywcy.