W myśl art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 10 tej ustawy źródłem przychodów jest m. in. pozarolnicza działalność gospodarcza – art. 10 ust. 1 pkt 3.
Definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej reguluje art. 14 ww. ustawy, stanowiąc w pkt 1 ust. 2, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Zgodnie z art. 9a ww. ustawy dochody osiągnięte przez podatnika ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowaniu form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zakres podmiotowy, warunki, zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej oraz tryb poboru tego podatku regulują przepisy rozdziału 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.). Uregulowana tą ustawą karta podatkowa jest szczególną formą opodatkowania dochodów niektórych podatników. Obliczanie podatku dochodowego jest w tym przypadku dokonywane w sposób uproszczony bez ustalania podstawy opodatkowania zgodnie z jej podstawową konstrukcją przyjętą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość świadczenia podatkowego przy opodatkowaniu w tej formie wynika z treści przepisów prawa podatkowego. Sama wysokość należności podatkowej uzależniona jest od tzw. znamion zewnętrznych określonych w ustawie, takich jak np.: rodzaj wykonywanej działalności, rozmiary działalności, liczba mieszkańców w miejscowości, w której działalność jest wykonywana, liczba zatrudnionych pracowników, fakt zatrudnienia podatnika w innym zakładzie, wykonywanie działalności w niepełnym wymiarze czasu. Bez znaczenia w tym przypadku pozostają rzeczywiste wyniki gospodarowania, a więc faktyczne kształtowanie się wielkości tworzących podstawę opodatkowania, tj. przychodów i kosztów ich uzyskania.

Z treści złożonego przez podatniczkę zapytania wynika, że jako osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, opodatkowaną w roku 2004 w formie karty podatkowej, sprzedała samochód będący od VI 2002 r. środkiem trwałym. W złożonym piśmie sformułowane zostało pytanie czy sprzedaż wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu stanowi przychód z działalności gospodarczej opodatkowanej w formie karty podatkowej.
Ustosunkowując się do treści złożonego zapytania tut. organ podatkowy informuje, że z przytoczonego wyżej przepisu art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż w przypadku odpłatnego zbycia wykorzystywanych w działalności gospodarczej składników majątku będących środkami trwałymi ujętymi w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uzyskany z tej sprzedaży przychód stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże w sytuacji, w której podatnik prowadzący działalność gospodarczą korzysta z opodatkowania w formie karty podatkowej, sprzedaż środka trwałego jest neutralna podatkowo, bowiem jak wykazano wyżej obliczanie należności podatkowych przy tej formie opodatkowania dokonywane jest w sposób uproszczony w stosunku do sposobu przyjętego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. bez ustalania rzeczywistej podstawy opodatkowania (bez ustalania wysokości przychodów i kosztów ich uzyskania).
Tak więc biorąc pod uwagę fakt, iż w roku 2004 podatniczka korzysta z opodatkowania w formie karty podatkowej, gdzie ustalenie wysokości karty opiera się na szacunkowym ustaleniu podstawy opodatkowania, uzyskany ze sprzedaży środka trwałego (samochodu) ujętego w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przychód, nie wywiera skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego, tzn. nie podlega odrębnemu opodatkowaniu.