Interpretacja Pierwszego Urzędu Skarbowego w Koszalinie
PPII-443-125-2004
z 14 grudnia 2004 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
Sygnatura
PPII-443-125-2004
Data
2004.12.14



Autor
Pierwszy Urząd Skarbowy w Koszalinie


Temat
Podatek od towarów i usług

Podatek od gier --> Podatnicy podatku od gier


Słowa kluczowe
gra losowa
zakłady wzajemne


Pytanie podatnika
Czy i jakie są konsekwencje prowadzenia sprzedaży gier losowych i zakładów wzajemnych, tylko na postawie rozszerzonego wpisu do rejestru działalności gospodarczej i uzyskanego świadectwa zawodowego.


Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego, na pisemne zapytanie udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług i stwierdza co następuje:

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że na podstawie umowy zawartej pomiędzy Polskim Koncernem Naftowym „Orlen’’ a firmą została zawarta umowa o prowadzenie stacji paliw będącej własnością firmy „Orlen”. Firma zatrudnia osoby oraz prowadzi pośrednictwo w sprzedaży produktów naftowych i spożywczych na stacji Polskiego Koncernu Naftowego. W kwietniu 2004 r. pomiędzy Polskim Koncernem Naftowym „Orlen" a Totalizatorem Sportowym sp. z o.o. zostało zawarte porozumienie o współpracy. Przedmiotem niniejszego porozumienia jest określenie zasad organizowania i funkcjonowania kolektur Totalizatora Sportowego w punktach sprzedaży detalicznej sieci „Orlen”. Firma z którą jest podpisana umowa o prowadzeniu stacji paliw zobligowała do założenia punktu Lotto na prowadzonej stacji paliw.

Pomiędzy firmą, a Totalizatorem Sportowym zostałaby zawarta Umowa Agencyjna. Jako Agent podatnik będzie prowadził działalność związaną z zawieraniem w imieniu i na rzecz Spółki umów gier losowych prowadzonych przez Spółkę w systemie on-line oraz sprzedaży losów loterii pieniężnych, zwanymi „kolekturą”. Czynność jaką podatnik musi spełnić wobec Totalizatora Sportowego do otwarcia punktu Lotto jest rozszerzenie wpisu do rejestru działalności gospodarczej o ”pośrednictwo w sprzedaży gier i loterii lub„ prowadzenie gier losowych i zakładów wzajemnych”. Oprócz tego podatnik musi uzyskać świadectwo zawodowe poprzez szkolenie przeprowadzone przez Totalizator Sportowy.

Na tle takich okoliczności podatnik prosi o udzielenie odpowiedzi, czy są konsekwencje prowadzenia sprzedaży gier losowych i zakładów wzajemnych tylko na podstawie rozszerzonego wpisu do rejestru działalności gospodarczej i uzyskania świadectwa zawodowego. Zdaniem podatnika do tego typu usług wystarczy rozszerzony wpis w urzędzie statystycznym i świadectwo zawodowe .

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko jest prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:

  • art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 102 z 1998 r., poz. 650 ze zm.),
  • § 3 ust.1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2003r. Nr 102, poz. 948).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:

Ustawa z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych określa warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach o niskich wygranych.

Prowadząc kolekturę Totalizatora Sportowego, jako Agent, będzie Pan w imieniu i na rzecz Spółki Totalizator Sportowy zawierał umowy gier losowych, prowadził sprzedaż losów loterii pieniężnych. W związku z powyższym to Totalizator Sportowy a nie podatnik podlega obowiązkom określonym w ww. ustawie o grach.

Jednakże w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2003r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2003r. Nr 102, poz. 948) wydanym na podstawie delegacji zawartej w art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych określono stanowiska lub funkcje, których wykonywanie wiąże się z koniecznością uzyskania świadectwa zawodowego.

W cytowanym rozporządzeniu w § 3 ust. 1 pkt 3 wymieniono, że do uzyskania świadectwa zawodowego są obowiązane osoby zajmujące stanowisko, z którym wiąże się obowiązek bezpośredniego prowadzenia gry lub zakładu wzajemnego, w szczególności: krupierzy, przyjmujący zakłady wzajemne, prowadzący kolektury gier liczbowych, osoby obsługujące urządzenia do gier, z wyłączeniem pracowników obsługi technicznej.

W związku z powyższym obowiązek uzyskania świadectwa zawodowego dotyczy również podatnika.

W świetle powołanych wyżej przepisów posiadanie świadectwa zawodowego oraz uzyskanie wpisu w ewidencji działalności gospodarczej, a także w urzędzie statystycznym upoważnia podatnika do prowadzenia kolektury Totalizatora Sportowego.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj