Spółka podnosi, iż zamierza nagrywać swój „katalog techniczny” na płyty CD dla klientów (obecnych i nowych). Katalog ten pozwoli na zapoznanie się z asortymentem Firmy wraz z danymi technicznymi, normami niezbędnymi do sklasyfikowania przez klienta towaru, który chce kupić. Jednostka nadmienia jednocześnie, iż katalog zostanie przekazany nieodpłatnie klientom podczas targów oraz „zostanie wykorzystany do bieżącego przekazania na potrzeby klientów, zamawiania towaru i jego kupna”.

Ponadto Spółka zakupuje opakowania foliowe (worki), taśmy pakowe z logo Firmy, które używane są przez Podatnika do pakowania towaru dla wszystkich punktów sprzedaży w całym kraju, magazynowania mniejszych ilości towaru, jak również dostarczania klientom towaru zakupionego w elementach.

Wobec powyższego, Podatnik zapytuje, czy słusznie postąpi zaliczając wydatki na zakup płyt CD, opakowań, taśm pakowych z logo Firmy, do kosztów bieżących Spółki, nie podlegających limitowi reklamy i reprezentacji?

W opinii Podatnika, katalog techniczny, opakowania foliowe, taśma pakowa nie posiadają znamion reklamy i reprezentacji wartościującej w jakikolwiek sposób towar, wydatki z nimi związane mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Spółka uważa ponadto, że dla pracowników oraz obecnych i przyszłych klientów katalog ten stanowi „pierwszą pomoc”, bez której klient nie może zidentyfikować prawidłowo towaru, stanowi on uzupełnienie norm technicznych.

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy:

- art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w którym stanowi się, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...);

- art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej wyżej ustawy, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba, że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, poniesione w celu osiągnięcia przychodów, które jednocześnie nie są wymienione w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów warunkuje cel, jakiemu służyło poniesienie kosztów. Muszą bowiem być one poniesione w celu, którym jest uzyskanie przychodów.

Z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy wynika, iż nie wszystkie wydatki poniesione na reklamę i reprezentację są kosztami uzyskania przychodów. Kosztami tymi są w pełnej wysokości jedynie wydatki poniesione na reklamę prowadzoną w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Wydatki poniesione na reklamę prowadzoną w sposób niepubliczny, jak również wydatki na reprezentację mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów jedynie wówczas, gdy nie przekraczają one 0,25 % przychodów.

Ponieważ ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „reklama” i „reprezentacja”, przyjąć należy wykładnię językową, zgodnie z którą, za reklamę uważa się „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecenie czegoś”, pojęcie „reprezentacja” oznacza zaś „okazałość, wytworność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną” (Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 1981r.).

Przez reklamę należy rozumieć oddziaływanie producenta (sprzedawcy), polegające na perswazji, wzbudzaniu zainteresowania klienta. Jest ona pewnym zbiorem informacji na temat towaru czy usługi wraz z dodatkowymi elementami wartościującymi, które mają zachęcić do kupna reklamowanego produktu lub usługi.

Reklama nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna, gdy działanie to występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie i jawnie.

Zaliczenie danego wydatku do kosztów reklamy publicznej lub niepublicznej zależy zawsze od jej odbiorcy, adresata. Do wydatków limitowanych należą zatem te, które z założenia są kierowane wyłącznie do konkretnego adresata. Reklama firmy, kierowana zaś do anonimowego kręgu potencjalnych konsumentów jest reklamą prowadzoną publicznie.

Przesłany przez Podatnika „katalog techniczny” zawiera, Jej zdaniem, szczegółowe dane techniczne o produktach znajdujących się w ofercie handlowej Spółki, np. zdjęcia oferowanych towarów, opis ich parametrów technicznych. Celem katalogu nie jest zachwalanie towaru, lecz stanowi on uzupełnienie norm technicznych towaru, gdyż specyfika produktów Firmy polega na łączeniu ich z innymi elementami – jako pojedyncze nie mogą samodzielnie funkcjonować. Katalog umożliwia prezentację poszczególnych produktów, zwiększając tym samym szansę na zawarcie transakcji, a z co za tym idzie - osiągnięcie przychodu.

Zatem, jeśli "katalog techniczny" spełnia tylko i wyłącznie rolę informatora, jeśli nie zawiera informacji o charakterze wartościującym dany towar, jeśli przedstawia rzeczywiste obiektywnie sprawdzalne dane, to w opinii tutejszego organu podatkowego, wydatki poniesione na jego wydanie stanowią w całości koszty uzyskania przychodów na podstawie cytowanego powyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pamiętać przy tym należy, że charakter tych wydatków musi być związany z rodzajem prowadzonej działalności.

Wątpliwości Spółki budzi również zaliczenie do kosztów bieżącego zużycia materiałów, wydatków dotyczących zakupionych opakowań foliowych i taśmy pakowej z logo Firmy. Spółka podaje, iż ww. worki foliowe oraz taśma w żaden sposób nie wartościują towaru leżącego w workach i zabezpieczonego taśmą z logo firmy. Służą natomiast do pakowania towaru dla wszystkich punktów sprzedaży na terenie całego kraju, jak również do magazynowania mniejszych ilości towaru oraz dostarczania go do klientów.

Spółka podnosi w zapytaniu, iż zakupione opakowania foliowe oraz taśma pakowa z logo Firmy używane są w całym kraju, we wszystkich punktach sprzedaży. Oznacza to, iż odbiorcami może być potencjalnie nieograniczony, anonimowy krąg osób.

Opakowania foliowe zabezpieczone taśmą z logo Firmy, w które pakowany jest towar, zdaniem tutejszego organu spełniają dwie zasadnicze funkcje. Pierwsza z nich to wypełnienie obowiązków wobec klientów - opakowanie towaru, druga natomiast to funkcja reklamowa. Naniesiony na taśmę nadruk sprawia, iż towar ten staje się nośnikiem reklamy Firmy.

Reasumując, opakowania foliowe zabezpieczone taśmą z logo Spółki służą jako opakowanie do sprzedawanych towarów i jednocześnie są reklamą prowadzoną w sposób publiczny (odbiorca anonimowy), zatem uznać należy, że Podatnik może zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości.