Ad.1) Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zgadza się ze stanowiskiem Spółki, iż w przypadku wszczęcia procedury celnej w kwietniu 2004 r. w związku z importem towarów i dopuszczenia ich do obrotu w maju 2004 r., będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), jednakże właściwą podstawą prawną dla opisanej sytuacji nie będzie, jak twierdzi Podatnik, § 41 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97 poz. 971), lecz art. 170 ust. 2 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535).

Ad.2) Zgodnie z § 41 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 971), obniżoną do wysokości 0% stawkę stosuje się do czynności podlegających opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o VAT, z wyłączeniem eksportu i importu towarów lub usług w rozumieniu tych przepisów (czynności spełniających warunki wymienione w § 41 ust. 1 pkt 1-3 w rozumieniu „starej” ustawy nie można było uznać za eksport w rozumieniu ustawy z 8 stycznia 1993 r.), jeżeli w wyniku tych czynności nastąpił wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli łącznie spełnione zostały następujące warunki § 41 ust. 1 pkt 1-3 z z zastrzeżeniem ust. 2 i 3Jeżeli zatem stan faktyczny w Spółce spełnia ww. warunki, z zastrzeżeniem § 41 ust. 2 i 3, to czynności takie należy potraktować jako eksport towarów.

Ad.3) i Ad.4) Za prawidłowe uznać trzeba stanowisko Spółki, iż w okolicznościach faktycznych opisanych w punkcie 3 i 4 należy kierować się przepisami rozporządzenia w dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268). Wskazuje na to stanowisko Ministra Finansów zawarte w piśmie z dn. 24 czerwca 2004 r. nr PP3-812-458/2004/AK/1786, z którego wynika, że wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu VAT powoduje obowiązek rozliczenia podatku według stawek i zasad obowiązujących w dniu realizacji tych czynności. W przedmiotowej sprawie oznacza to, że jeżeli Podatnik, w związku z wykonaniem czynności wymienionych § 65 ust. 1 pkt 1 cytowanego rozporządzenia, nie otrzymał zapłaty w terminie do 40 dnia od dnia wydania towaru, to otrzymanie tej zapłaty w terminie późniejszym uprawnia go do dokonania korekty podatku należnego wg zasady określonej w § 65 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia

Ad.5) Opodatkowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką podatku 0%, zostało w art. 42 ustawy o VAT obwarowane spełnieniem określonych warunków: m.in. posiadaniem przez Podatnika w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały:wywiezione z terytorium kraju (Polski),dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, inne niż terytorium kraju.Dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 pkt 1-4 ustawy o VAT z reguły są wystarczające do przeprowadzenia powyższego dowodu. Naczelnik podziela opinię Podatnika, że w przypadku, gdy faktura spełnia rolę specyfikacji, tj. zawiera informacje dotyczące rodzaju i ilości towaru będącego przedmiotem WDT, nie ma konieczności posiadania odrębnej specyfikacji. W art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawodawca stwierdza, że dowodem na dokonanie WDT są „dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju (w tym również wymieniony przez podatnika międzynarodowy samochodowy list przewozowy CMR), z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi(spedytorowi)”Dopiero w sytuacji, gdy wymienione w art. 42 ust 3 pkt 1-4 dokumenty nie potwierdzają w sposób jednoznaczny dostarczenia towaru do nabywcy, dowód taki mogą stanowić również dokumenty wymienione w ust. 11 pkt 1-3.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu nie zgadza się z opinią Podatnika, że deklaracja INTRASTAT, która jest dokumentem statystycznym, jak również brak monitu ze strony odbiorcy mogą stanowić dowód dostarczenia towaru do nabywcy.