Z dniem 21 sierpnia 2004 r. weszła w życie ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807). Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez NBP ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Z ww. przepisu wynika, iż obowiązek rozliczeń bezgotówkowych dotyczy tylko transakcji przeprowadzanych między przedsiębiorcami, o których mowa w art. 4 cytowanej ustawy, ale tylko wtedy, gdy jednorazowa wartość transakcji przekracza równowartość 15.000 euro, bez względu na liczbę wynikającej z niej płatności.

Oznacza to, że: - w sytuacji gdy strony transakcji, której wartość przekracza 15.000 euro dokonują częściowych płatności, lub przyjmują częściowe płatności w wysokości niższej niż 15.000 euro (w ramach tej transakcji), również mają obowiązek przekazania lub przyjęcia tej częściowej płatności za pośrednictwem rachunku bankowego, - płatności między przedsiębiorcami w kwocie równej lub niższej niż równowartość 15.000 euro mogą być dokonywane gotówką, - obowiązek płatności za pośrednictwem rachunku bankowego w ogóle nie dotyczy rozliczeń przedsiębiorcy z osobami czy instytucjami, które przedsiębiorcami nie są, czyli rozliczeń wynikających z umów konsumenckich. Przedsiębiorca więc może przyjąć od konsumenta płatność w gotówce za towar czy usługę, bez względu na wysokość tej transakcji.