Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka będąca agencją pracy tymczasowej zalicza składki PFRON do kosztów uzyskania przychodów,uznając, iż znajdują one swoje odzwierciedlenie w przychodzie jako jedna z pozycji kalkulacji ceny usługi i objęte są “refakturowaniem”.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (DZ. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.) pracodawca zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy jest zobowiązany, z zastrzeżeniem ust. 2-5 i art. 22, dokonywać miesięcznych wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych , w wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych.

Zatem bez względu na przyjęte przez Spółkę postępowanie przy ustalaniu cen, jest ona zobowiązana do ponoszenia ciężaru składek na PFRON w wysokości określonej przez ustawodawcę w związku z wystąpieniem w Spółce okoliczności zobowiązujących ją do dokonywania tych wpłat.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000 r. poz. 654 ze zm.) wpłaty o których mowa w art. 21 ust. 1 i art. 23 w/w ustawy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Przedstawiony w piśmie Spółki sposób kalkulacji ceny na jej usługi pozostaje bez wpływu na określone w w/w przepisach zasady zaliczenia wydatków z tytułu wpłat składek na PFRON do kosztów uzyskania przychodów.