Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz.535), Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cele lub rezultat takiej działalności. Natomiast w ust. 2 w/w przepisu, przez działalność gospodarczą dla potrzeb niniejszej ustawy rozumie się wszelką działalność producentów handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Jednocześnie w ust. 3 pkt 2 i 3 stwierdza się, iż za wykonywana samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się:

- wykonywanych przez osobę fizyczną na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy;

- czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywanych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik nie ma zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie jest nigdzie zatrudniony na podstawie umowy o pracę . podatnik kwalifikuje przychody z uzyskiwanych umów o dzieło, jako przychody z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

1).Wobec powyższego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż zgodnie z przepisem art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że działalność wykonywana osobiście nie jest samodzielną działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, konieczne jest, aby pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym czynności o którym mowa wyżej – istniały więzy prawne tworzące stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecone czynności.

Ponadto z przepisu wynika, iż te prawne więzy tworzące stosunek prawny dotyczyć muszą:

- warunków wykonywanych czynności

- wynagrodzenia

- odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności

W ocenie tut. organu podatkowego dla uznania, że wyżej wymienione warunki zostały spełnione, niezbędna jest ich indywidualizacja w treści zawartej umowy zlecenia. Brak odpowiedzialności zlecającego w związku z wykonaniem czynności w ramach umowy zlecenia, kwalifikuje zleceniobiorcę jako podatnika podatku VAT. Jednocześnie należy nadmienić, że usługodawca posługując się pojęciem odpowiedzialności, odwołuje się także do cywilno- prawnego charakteru powyższej przesłanki. Należy traktować odpowiedzialność zleceniodawcy jako odpowiedzialność za szkodę spowodowaną wykonaniem czynności będącej przedmiotem umowy zlecenia.

Powołany przez podatnika rodzaj odpowiedzialności, jako odpowiedzialność mocodawcy za działanie pełnomocnika co do zasady nie wyklucza odpowiedzialności zleceniobiorcy za szkodę wyrządzoną działaniem w ramach umowy zlecenia. W związku z powyższym należy stwierdzić jak na wstępie.

2). Zgodnie z przepisem art. 113 ust. 9 ustawy o VAT przewiduje się zwolnienie od podatku od towarów i usług dla podatników rozpoczynających wykonywanie w trakcie roku podatkowego czynności określonych w art. 5 ustawy o VAT, jeśli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro (w 2004 r. kwota ta wynosi 45.700 zł). Zwolnienie to przysługuje niejako „automatycznie” podatnikom, o którym mowa w ust. 9 cyt. przepisu. Podatnicy mogą zrezygnować ze zwolnienia w trybie przewidzianym w ust. 4 ww. przepisu. Pod pojęciem „sprzedaży”, o której mowa w powołanym wyżej ust. 9 rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22). Podatnicy zwolnieni z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 nie są obowiązani do składania zgłoszenia rejestracyjnego. Zgłoszenie takie mogą złożyć (i zarejestrować się jako „podatnik VAT zwolniony”), lecz nie jest to obligatoryjne (art. 96 ust. 3 i 4 ustawy o VAT). W przypadku utraty prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 cyt. ustawy podatnik jest obowiązany do złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego przed dniem utraty tego prawa, natomiast w sytuacji rezygnacji z tego zwolnienia – przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy o VAT (art. 96 ust. 5 pkt 2 i 4 ustawy o VAT).

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży , pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Wobec powyższego podatnik powinien odprowadzić podatek VAT od kwoty obrotu, powyżej kwoty sprzedaży opodatkowanej korzystającej ze zwolnienia.

3).Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 3 pkt 2 za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności wykonywanych przez osobę fizyczną na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy. Wobec powyższego stosunki prawne spełniające powyższe kryteria nie stanowią działalności gospodarczej i podmioty wykonujące tego typu działalność nie są podatnikami podatku od towarów i usług. W przedstawionym stanie faktycznym fakt, zatrudnienia na umowę o pracę w podmiocie innym niż zlecający wykonanie dzieła nie ma wpływu na stanie się lub nie podatnikiem podatku od towarów i usług.