Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą w dużej części na wykonywaniu integracyjnych usług informatycznych, w tym wykonywaniu serwisu sprzętu komputerowego – dokonywaniu napraw gwarancyjnych, pogwarancyjnych i modernizacji.

Są to złożone usługi do których wykonania zużywane są różnorodne materiały – oprogramowanie oraz podzespoły komputerowe, będące częściami składowymi sprzętu komputerowego. Za wykonane usługi podatnik wystawia faktury, na których jedna pozycja np. „ za wykonane usługi informatyczne – serwis sprzętu i oprogramowania komputerowego” zawiera uzgodnioną cenę robocizny i zużytych do jej wykonania materiałów.

Również wykonując inne integracyjne usługi informatyczne, takie jak np. budowa sieci komputerowej, jedna pozycja na fakturze „wykonanie sieci komputerowej UTP 5 kat.” zawiera poza robocizną również użyte do jej wykonania materiały, takie jak np. przewody, kable, wtyczki, złączki, rynienki, koncentratory, karty sieciowe i oprogramowanie.

Dochody z działalności tej podatnik opodatkowuje na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Goleniowie z zapytaniem czy opisany powyżej sposób wystawiania faktur jest prawidłowy, czy w takim przypadku powstaje obowiązek prowadzenia szczegółowych ewidencji ilościowo – wartościowych zużytych do poszczególnych usług materiałów, a jeśli taki obowiązek istnieje, to w jaki sposób powinna być prowadzona taka ewidencja.

Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż analiza przepisów podatkowych oraz rozporządzenia dotyczącego prowadzenia podatkowej księgi przychodów wskazuje, że fakturowanie usług w ten sposób żeby zawierały użyte do ich wykonania materiały - jest prawidłowe oraz nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowo – wartościowych zużytych materiałów.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:

• art. 24 a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),
• § 2 ust. 1, § 4 ust. 1 pkt 1 i 2, § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.)
• oraz § 35 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący :

W oparciu o ustalony stan faktyczny i prawny organ podatkowy stwierdza, że zgodnie z art. 24 a osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględnić w ewidencji środków trwałych oraz ewidencji niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22 a – 22 c.

Natomiast § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa, że osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24 a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”, są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2.

W związku z tym - na podstawie § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia - osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1, obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej „podatnikami”, prowadzą:

1. Ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22 n ust. 2 - 6 ustawy o podatku dochodowym,
2. Ewidencję wyposażenia.

Należy, zatem stwierdzić, że nie istnieje obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowo-wartościowych zużytych do poszczególnych usług materiałów. Stosownie do przepisu § 12 ust. 3 pkt 1 ww rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są: faktury VAT, faktury VAT RR, faktury VAT KOMIS, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej fakturami, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.

Zgodnie z regulacjami zawartymi w § 35 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, z zastrzeżeniem § 37, powinna zawierać co najmniej :

1. Imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2. Numery identyfikacji podatkowej albo numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy,
3. Dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży towarów o charakterze ciągłym,
4. Nazwę towaru lub usługi,
5. Jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,
6. Cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
7. Wartość sprzedanych towarów lub wykonanych usług bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
8. Stawki podatku, sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatkowe i zwolnionych od podatku,
9. Kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych,
10. Wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych lub zwolnionych od podatku,
11. Kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie,
12. Czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób, wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych lub zwolnionych od podatku,
13. Kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie,
14. Czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób.

Wobec przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, że faktury zawierające co najmniej powyżej enumeratywnie wymienione dane, spełniają wymogi cytowanego przepisu i stanowią podstawę zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.