Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Spółka udostępnia pracownikom samochody służbowe do wykorzystywania ich według zasad ściśle określonych decyzją wewnętrzną, zgodnie z którą wszelkie wydatki ponoszone z tytułu wykorzystywania samochodów służbowych zaliczane są przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu. Samochody te najczęściej wykorzystywane są przez pracowników, którzy mają nienormowany czas pracy i są dyspozycyjni wobec Spółki przez całą dobę. W związku z tym pracownicy wykorzystują samochody służbowe na przejazdy do domu, w trakcie udzielonego urlopu wypoczynkowego oraz podczas weekendów. Ponadto Spółka wyjaśnia, że jest firmą wskazaną pod poz. 131 w wykazie przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu gospodarczo obronnym (Rozporządzenie Rady ministrów z dnia 01.02.2002 r. Dz. U. Nr 13 z dnia 18.02.2002 r.). Również zgodnie z Prawem telekomunikacyjnym (Dz. U. Nr 171 poz. 1800 z dnia 16.07.2004 r. Dział VIII) na Spółkę nałożone zostały obowiązki na rzecz obronności państwa oraz zobligował do podjęcia czynności w tym zakresie, w wyniku czego w dniu 04.07.2003 r. zawarto z Ministerstwem Obrony Narodowej umowę o współpracę.

Ad. 1 Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr. 14, poz. 176 ze zm) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52 i 52 a oraz dochody, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.W art. 12 ust. 1 w/w ustawy określono,że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za nadgodziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.Koszty ponoszone przez spółkę z tytułu korzystania z samochodów służbowych przez pracowników w związku z ich potrzebami prywatnymi należy zakwalifikować jako nieodpłatne świadczenie wymienione w art. 12 ust. 1 powołanej wyżej ustawy.Zatem wartość tych świadczeń stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. uzyskania przychodów.Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien w myśl powyższego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić,że wydatki z tytułu korzystania przez pracowników z samochodów służbowych na potrzeby prywatne nie wiążą się z działalnością gospodarczą Spółki, a ich poniesienie nie ma wpływu na wielkość osiąganego przychodu. Tak więc, wydatki z tego tytułu nie są kosztem uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Fakt, że na Spółce ciążą obowiązki na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego nie zwalnia jej z obowiązujących przepisów prawa podatkowego.
Tym samym Naczelnik Urzędu nie podziela stanowiska Spółki przedstawionego w powyższym piśmie.