INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2012 r. (data wpływu 6 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku w zakresie rozliczania usług najmu lokali mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku w zakresie rozliczania usług najmu lokali mieszkalnych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pozostaje Pani w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Wraz z żoną zakupił Pan w Polsce do majątku wspólnego lokale mieszkalne (mieszkania), które obecnie są remontowane. Mieszkania te zakupione zostały w latach 2007 (jedno mieszkanie), 2010 (jedno mieszkanie) i dwa mieszkania 2011 r. Mieszkania te były nabywane do majątku prywatnego małżeństwa. Zarówno Pan, jak i żona nie prowadzą działalności gospodarczej, której przedmiotem byłoby wynajmowanie nieruchomości.

Po wyremontowaniu tych mieszkań, a być może ich umeblowaniu, jeżeli takie będzie życzenie danego najemcy, mieszkania te będą sukcesywnie wynajmowane z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe.

Na tle powyższego stanu faktycznego powstała potrzeba uzyskania interpretacji indywidualnej potwierdzającej prawidłowy sposób rozliczenia przychodów z najmu według stawki ryczałtowej 8,5%, uproszczenia rozliczeń w drodze złożenia oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodów z najmu przez żonę Wnioskodawcy oraz braku obowiązku po stronie Wnioskodawcy w zakresie rozliczeń w podatku VAT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, wystawiania faktur na poszczególnych najemców i składania deklaracji VAT w sytuacji, gdy czynności tych będzie dokonywać jego żona, która po stronie wynajmującej będzie zawierała (za pisemną zgodą Wnioskodawcy) umowy najmu mieszkań będących przedmiotem wspólności majątkowej małżeńskiej...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy przy zawieraniu poszczególnych umów najmu po stronie wynajmującego będzie występowała wyłącznie żona Wnioskodawcy, za pisemną zgodą Wnioskodawcy, wówczas tylko żona Wnioskodawcy będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji tylko żona Wnioskodawcy będzie musiała (po skorzystaniu z uprawnienia do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT) prowadzić ewidencję zakupu i sprzedaży VAT, wystawiać faktury VAT i składać deklaracje podatkowe VAT. Obowiązku takiego nie będzie miał natomiast Wnioskodawca, który przy wspomnianych umowach najmu nie wystąpi w charakterze podatnika VAT.

Powyższe jest dopuszczalne na gruncie wynikającej z art. 15 ustawy VAT definicji podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przepisach art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) ustawodawca wskazał, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z treści wniosku wynika, iż wraz z żoną zakupił Pan w Polsce do prywatnego majątku wspólnego lokale mieszkalne (mieszkania), które obecnie są remontowane, po czym, mieszkania te będą sukcesywnie wynajmowane z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. W świetle powyższego powziął Pan wątpliwość, czy nie będzie Pan zobowiązany do dokonania rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, wystawiania faktur na poszczególnych najemców i składania deklaracji VAT w sytuacji, gdy wyłącznie Pana żona za Pana zgodą będzie zawierała umowy najmu mieszkań będących przedmiotem wspólności majątkowej małżeńskiej, w związku z czym będzie dokonywać powyższych czynności

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom VAT. Nie ma przy tym wymogu, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu. Natomiast jeżeli małżonkowie dokonują czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

A zatem, jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług będzie ten małżonek, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej).

Należy w tym miejscu stwierdzić, iż złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów z najmu w całości przez jednego z małżonków, bądź jego brak, nie rozstrzyga o tym, któremu z małżonków przysługuje przymiot bycia podatnikiem podatku od towarów i usług. Istotny bowiem jest fakt – jak wskazano uprzednio – który z małżonków dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu (w tym przypadku, jest to ten z małżonków, który zawarł umowę najmu), ponieważ tylko on staje się podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż w przypadku zawarcia umów najmu majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską tylko przez jednego z małżonków, podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy będzie ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu. Skoro zatem jak wskazano we wniosku, rozliczeń na gruncie podatku od towarów i usług z tytułu przychodów osiąganych z najmu wspólnego majątku będzie dokonywać Pana żona, to w tak przedstawionych okolicznościach, zdaniem organu nie jest Pan zobowiązany do dokonania rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, jak również rozliczeń i składania deklaracji podatkowych z tego tytułu.

Skoro zatem w przedmiotowej sprawie, za Pana zgodą stroną zawartych umów najmu będzie Pana żona, która z tego tytułu nabędzie status podatnika VAT i będzie zobowiązana do prowadzenia odpowiednich ewidencji, dokumentowania i rozliczania uzyskanych obrotów w drodze deklaracji podatkowej z tytułu przedmiotowego najmu, to obowiązek w tym zakresie nie będzie ciążył na Panu.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestie braku obowiązku rejestracji oraz dokonywania rozliczeń na gruncie podatku od towarów i usług z przychodów osiąganych z najmu przez Pana. Nie rozstrzyga natomiast kwestii dotyczących obowiązków w tym zakresie Pana żony, ponieważ w tym zakresie nie jest Pan zainteresowanym. Stosownie bowiem do zapisu art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wydana Zainteresowanego nie wywiera skutku prawnego dla jego żony.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.