Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacjapodatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Drugiego UrzęduSkarbowego w Szczecinie, na pisemne zapytanie, udzielainformacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego i stwierdza, co następuje:

Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się handlem i pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. Podatnik dla celów dalszej odprzedaży dokonuje zakupu na rynku wtórnym domów jednorodzinnych oraz starszych lub młodszych niż 5 lat lokali mieszkalnych, stanowiących odrębne nieruchomości lub posiadających status spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Jak wskazała Strona, z tytułu zakupu ww. nieruchomości nie nabywa prawa do odliczenia podatku od towarów i usług.

Podatnik prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w przypadku dalszej odprzedaży zakupionych w celach handlowych lokali mieszkalnych i nieruchomości mieszkaniowych (domów jednorodzinnych) obowiązany jest odprowadzić podatek od towarów i usług oraz, czy sprzedając lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość wraz z udziałem w gruncie, należy naliczyć podatek od towarów i usług od wartości gruntu.

Na tle takich okoliczności faktycznych Strona formułuje stanowisko, iż w przypadku odprzedaży na rynku wtórnym lokali mieszkalnych i nieruchomości mieszkaniowych, nie jest obowiązana do odprowadzenia podatku od towarów i usług zarówno od wartości tych nieruchomości, jak również od wartości udziałów w gruncie związanych ze sprzedażą lokali mieszkaniowych.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stwierdza, że stanowisko to jest prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 2 pkt 6, pkt 12 i pkt 14, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 5, art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Podatnika, uzasadnionej w sposób następujący :

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl zaś art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe.

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy, pod pojęciem "obiekty budownictwa mieszkaniowego” – rozumie się przez to budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 – Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania – wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Pierwszym zasiedleniem, o którym mowa w cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jest zaś wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (art. 2 pkt 14 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, korzysta dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części na tzw. rynku wtórnym (lokali zasiedlonych), w tym również objętych spółdzielczym własnościowym prawem do lokali mieszkalnych oraz domów jednorodzinnych.

Należy przy tym wskazać, iż zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem dostawy jest nieruchomość stanowiąca teren zabudowany, z podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie wyodrębnia się wartości gruntu. Grunt (udział w gruncie) stanowi wówczas element podstawy opodatkowania tej nieruchomości według stawki podatku, właściwej dla dostawy budynku lub budowli albo części takiego budynku lub budowli. Podstawą opodatkowania jest więc kwota należna z tytułu sprzedaży budynku (części takiego budynku) trwale związanego z gruntem wraz z ceną gruntu (udziału w gruncie).

W związku z tym, jeżeli dostawa obiektu budownictwa mieszkaniowego lub jego części zwolniona jest z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to sprzedaż gruntu związanego z tym obiektem również podlega zwolnieniu z tego podatku.