Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają jednoznacznej definicji kosztów podatkowych. Podstawowe znaczenie w ich ustalaniu mają art. 22 i art. 23 updop. I tak, zgodnie z przepisem art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 poz. 176 z 2000 roku z późniejszymi zmianami) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ta ustawowa definicja nie zawiera wątpliwości przy ustalaniu czy dany koszt jest kosztem podatkowym, czy nie. Stanowi jedynie, że:

1. aby uznać wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu, oraz
2. nie może to być koszt wymieniony w katalogu negatywnym, tj. w ustawowym wykazie kosztów nie uznawanych za koszt podatkowy (art. 23 updof)

Zwrot w „celu” użyty w tym przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 30 cyt. wyżej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem :

1. wpłat podatników prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej,
2. składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15 % kwot wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaruskładek na ubezpieczenie społeczne; jeżeli przedsiębiorca nie wypłacał tych wynagrodzeń, kwota składek zaliczana do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej kwocie 114 zł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że płacona przezpodatnika składka dotyczy składki członkowskiej obowiązkowej płaconej na rzecz zrzeszenia transportu prywatnego i składki na rzecz Korporacji "U." Taxi w rzeczywistości dotyczącej opłat związanych m. in. z wynajmem lokalu dyspozytorni i jego utrzymanie, płac dyspozytorek.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę składki płacone na rzecz zrzeszenia w części opłat za świadczone usługi - mimo iż formalnie są nazywane składkami - gdy można je powiązać z zakresem działalności firmy i mają związek z osiągniętymi przychodami, na co podatnik posiada potwierdzenie w dokumentach księgowych, stanowią koszt uzyskania przychodów.

Natomiast składki członkowskie obowiązkowo płacone na rzecz zrzeszenia, należy ustalić zgodnie z zasadami określonymi w art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.