W przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym zastosowanie ma § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 marca 2004r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia składów podatkowych (Dz. U. Nr 35 poz. 311), który stanowi, że w przypadku paliw silnikowych, olejów opałowych lub gazu za miejsce magazynowania uznaje się zbiorniki naziemne i podziemne, podlegające prawnej kontroli metrologicznej na podstawie odrębnych przepisów.

Powyżej zacytowany przepis oznacza, że jeżeli przedmiotowe zbiorniki i urządzenia pomiarowe zamontowane na tych zbiornikach są zalegalizowane przez Główny Urząd Miar to Naczelnik Urzędu Celnego uznaje te zbiorniki za miejsce magazynowania paliw silnikowych, olejów opałowych lub gazu.

Przed wydaniem zezwolenia na prowadzenie składu celnego właściwy naczelnik urzędu celnego, w terminie do 7 dni od dnia złożenia wniosku, dokonuje w obecności wnioskodawcy lub osoby reprezentującej wnioskodawcę oceny miejsca przeznaczonego na prowadzenie składu podatkowego. W czasie oceny pracownicy/funkcjonariusze szczególnego nadzoru podatkowego sprawdzają prawidłowość zaopatrzenia zbiorników w urządzenia umożliwiające określenie ilości znajdujących się w nich cieczy.

Z powyższej analizy przepisów wynika, że urządzenia które są zalegalizowane przez Główny Urząd Miar, a więc na ich podstawie możliwe jest ustalenie dla potrzeb sprawowania szczególnego nadzoru podatkowego wartości (masy, objętości) mogą służyć do rozliczania i ewidencjonowania przyjęć, stanów magazynowych i wyprowadzania do zużycia oleju opałowego magazynowanego w składzie podatkowym.