Podatnik jest żołnierzem zawodowym pełniącym służbę w garnizonie Bydgoszcz. Od 1 lipca br. żołnierzom zawodowym wprowadzano odpłatność za korzystanie z czasowego zamieszkiwania w internacie garnizonowym, która jest wyższa od ryczałtowych kosztów uzyskania przychodów. Podatnik posiada imienne dowody opłat za powyższe zakwaterowanie na rzecz Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Bydgoszczy.

Zdaniem podatnika ponoszone od m-ca lipca 2004 r. wydatki na zakwaterowanie w internacie garnizonowym stanowią koszty uzyskania przychodu ze stosunku służbowego i powinny być odliczone od przychodów w wysokości faktycznie poniesionej, udokumentowanej imiennymi dowodami opłat.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Szczecinku stwierdza, że stanowisko to jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 22 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, w przypadku gdy:

• podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy – wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł,
• miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę – wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż1.533 zł 84 gr.

W myśl art. 22 ust. 11 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl którego jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów określone w ust. 2 są niższe od wydatków na dojazd do zakładu pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Szczecinku nie podziela stanowiska podatnika, iż do faktycznie poniesionych kosztów uzyskania przychodu ze stosunku służbowego może on zaliczyć wydatki na zamieszkanie w miejscu czasowego pobytu.

Z treści przytoczonych przepisów wyraźnie wynika, iż ustawodawca do „wydatków faktycznie poniesionych” zalicza wyłącznie odpowiednio udokumentowane dojazdy do zakładu pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego i komunikacji miejskiej.