W świetle art. 21 ust.1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem: m. in. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Jak wynika z załączonej do zapytania Spółki kopii wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 09.06.2004 r. zarówno w 2002r., jak i od stycznia 2003 r. Spółka dokonywała zwolnień pracowników w trybie ustawy z dnia 28.12.1989r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.) tj. ustawy o tzw. „zwolnieniach grupowych”, a więc z przyczyn leżących po stronie pracodawcy (niedotyczących pracowników). Rzeczywistą więc przyczyną zwolnienia pracownika – powoda nie była jego długotrwała absencja chorobowa (jak wskazuje pozwana Spółka) lecz jej sytuacja ekonomiczna, która zmusiła Spółkę do podjęcia działań w zakresie restrukturyzacji i zmniejszenia zatrudnienia. Z tego też względu Sąd uznał, iż wypowiedzenie w/w pracownikowi umowy o pracę nie naruszyło prawa jeżeli chodzi o stronę formalną wypowiedzenia. Jednakże w takim przypadku pracownikowi przysługiwała zarówno odprawa pieniężna z art. 8 ustawy z dnia 28.12.1989 r., jak i odszkodowanie z art. 45 § 2 Kodeksu pracy – ustawy z dnia 26.06.1974 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Przepis art. 47 Kodeksu pracy przewiduje, że odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Skoro zatem wysokość zasądzonego odszkodowania na rzecz pracownika (jest to kwota stanowiąca równowartość 3 – miesięcznego wynagrodzenia) wynika wprost z ustawy – Kodeks pracy, to odszkodowanie takie jest zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, na zasadach określonych w art. 21 ust.1 pkt 3 ustawy o pdof. Natomiast kwota odprawy pieniężnej w wysokości 3- miesięcznego wynagrodzenia podlega opodatkowaniu z pozostałymi, osiągniętymi przez pracownika w roku podatkowym dochodami, według obowiązującej skali podatkowej.