Naczelnik Warmińsko – Mazurskiego Urzędu Skarbowego w Olsztynie odpowiadając na zapytanie Spółki z dnia 29 listopada 2004 roku, dotyczące udzielenia w trybie art. 14 a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie:

• ustalenia statusu średniego lub dużego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów dotyczących specjalnych stref ekonomicznych,
• określenia jaki stan prawny będzie obowiązywał Spółkę i na jaką wielkość pomocy publicznej może liczyć w związku ze zmianami w przepisach prawa od dnia 1 maja 2004 r., w przypadku nie wystąpienia do dnia 31 grudnia 2007 r. z wnioskiem, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840), uprzejmie wyjaśnia:
  
  

1. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie Zezwolenia Nr 01/98 z dnia 28.10.1998 r. Jedynym udziałowcem, posiadającym 100% udziałów w
   Spółce jest holenderska firma, będąca małym przedsiębiorcą. Natomiast całość udziałów w kapitale holenderskiej firmy posiada inna spółka z grupy, mająca siedzibę w USA, która jest uznawana za dużego przedsiębiorcę. Z tego faktu Spółka wywodzi, że należy ją kwalifikować jako dużego przedsiębiorcę.
   Z powyższym stanowiskiem Spółki nie można zgodzić się. Spółka spełnia kryteria określone w art. 5 ust. 5 ww. ustawy z dnia 2.10.2003r. o zmanie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, a także art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 z późn. zm.) pozwalające na uznanie za średniego przedsiębiorcę. Co prawda zgodnie z art. 55 ust. 2 tej ustawy nie uważa się jednak za średniego, przedsiębiorcy, w którym przedsiębiorcy inni niż mali i średni posiadają więcej niż 25% wkładów, udziałów lub akcji albo prawa do ponad 25 % udziału w zysku lub więcej niż 25% głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy). W przypadku Spółki przepis ten nie ma zastosowania, ponieważ udziałowiec posiadający 100% udziałów jest uważany za małego przedsiębiorcę. Natomiast wymieniona firma amerykańska nie jest udziałowcem Spółki i nie dysponuje pozostałymi prawami wymienionymi w tym przepisie. Firma ta jest powiązana ze Spółką jedynie pośrednio.
2. Spółka w zajętym stanowisku uważa, że w przypadku nie złożenia wniosku o zmianę zezwolenia stosownie do art. 6 ustawy z dnia 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, utraci możliwość korzystania ze zwolnień w podatku dochodowym, najpóźniej od dnia 31.12.2007 r., czyli z upływem terminu złożenia wniosku. Ponadto prosi o wyjaśnienie jaki stan prawny będzie obowiązywał w przypadku nie wystąpienia z wymienionym wnioskiem i na jaką wielkość pomocy publicznej Spółka może liczyć?
   
   

Z powyższym stanowiskiem Spółki również nie sposób się zgodzić. Zapisy art. 6 ustawy z dnia 2.10.2003 r. stwarzają możliwość skorzystania ze zwolnień podatkowych określonych w art. 5, lecz nie pozbawiają prawa do dotychczasowych zwolnień w przypadku nie złożenia wniosku. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 2.10.2003 r. przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1.01.2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.), w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. Ponieważ Spółka w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 2.10.2003 r. była średnim przedsiębiorcą w rozumieniu art. 5 ust. 5 tej ustawy, to zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2, prawo to zachowuje w okresie do dnia 31.12.2010 r.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 ustawy, w zakresie zwolnień podatkowych uregulowanych w tym przepisie, Spółkę będzie obowiązywał stan prawny na dzień 31.12.2000 r.

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia warmińsko - mazurskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 909 z późn. zm.), w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r.

Spółka może uzyskać pomoc publiczną w zakresie i wysokości wynikającej z przepisów wymienionego rozporządzenia w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r.

Na podstawie § 5 ust. 1 tego rozporządzenia dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego w okresie 10 lat od dnia rozpoczęcia przez podmiot działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2 – 5. Ponieważ Spółka wybrała, jako podstawę zwolnienia dochód stanowiący równowartość wydatków inwestycyjnych, stosownie do ust. 2 wysokość zwolnienia od podatku dochodowego ustala się na podstawie przepisów ust. 3, w myśl których dochód stanowiący równowartość wydatków inwestycyjnych jest wolny od podatku dochodowego. Zwolnienie przysługuje począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot poniósł wydatki inwestycyjne, aż do wyczerpania, nie dłużej jednak niż do upływu okresu, na który została ustanowiona strefa, z zastrzeżeniem § 8. W wypadku, gdy wydatki przekroczą kwotę wymienioną w § 5 ust. 3, dochód jest wolny od podatku dochodowego w całości. Zgodnie z § 8 rozporządzenia kwota zwolnień, o których mowa w § 5, po upływie okresu 10 lat od dnia rozpoczęcia przez podmiot działalności gospodarczej na terenie strefy, nie może przekroczyć, odrębnie w każdym roku podatkowym, połowy dochodu uzyskanego przez ten podmiot z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu. Stosownie do § 9 podmiot może korzystać ze zwolnień również przy rozliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.

W przypadku, gdy podmiot nie ma prawa do zwolnień od podatku dochodowego może skorzystać z preferencji określonych w § 10 i § 11 rozporządzenia (z zastrzeżeniem § 12).

Należy nadmienić, że w § 13 rozporządzenia wyszczególnione zostały przypadki, z którymi wiąże się utrata prawa do zwolnień od podatku dochodowego. Przypadki utraty tego prawa zostały również enumeratywnie wymienione w art. 5 ust. 6 wskazanej powyżej ustawy z dnia 2.10.2003 r.