INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.07.2012r. (data wpływu 16.07.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: „Spółka” lub Wnioskodawca”) należy do grupy kapitałowej spółek które prowadzą działalność w zakresie m.in. poszukiwania, rozpoznawania, wydobycia oraz handlu ropą naftową i gazem ziemnym. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka podobnie jak inne spółki z grupy kapitałowej, narażona jest na ryzyko wynikające m.in. ze zmienności indeksów cen towarów, kursów walutowych oraz stóp procentowych. Powyższe ryzyka są ryzykami istotnymi dla Spółki oraz pozostałych spółek z grupy kapitałowej. W związku z tym spółki zdecydowały o opracowaniu i wdrożeniu w grupie kapitałowej usystematyzowanego modelu zarządzania ryzykiem rynkowym.

Model zarządzania ryzykiem rynkowym, który ma być wdrożony w Spółce oraz w innych spółkach z grupy kapitałowej definiuje przebieg procesów zarządzania ryzykiem cen towarów, ryzykiem walutowym oraz ryzykiem stopy procentowej w Spółce oraz innych spółkach z grupy kapitałowej oraz przypisuje zakres obowiązków i odpowiedzialności poszczególnym komórkom organizacyjnym Spółki, które będą uczestniczyć w procesie zarządzania ryzykiem rynkowym.

Celem nadrzędnym wprowadzenia zorganizowanego modelu zarządzania ryzykiem rynkowym jest ograniczenie wpływu wahań cen towarów, kursów walutowych oraz stóp procentowych na wyniki realizowane przez Spółkę. Działania podejmowane przez Spółkę po wdrożeniu modelu zarządzania ryzykiem mają doprowadzić do zabezpieczenia wyników finansowych generowanych przez Spółkę i ograniczyć negatywny wpływ na te wyniki, jaki może wynikać z niekorzystnych dla Spółki zmian cen towarów, kursów walutowych oraz stóp procentowych.

W celu uzyskania zakładanego efektu w postaci zabezpieczenia się przez Spółkę przed negatywnym wpływem na wyniki Spółki niekorzystnych zmian cen towarów, kursów walutowych oraz stóp procentowych Spółka będzie wykorzystywać pochodne transakcje zabezpieczające.

Transakcje zabezpieczające będą zawierane przez Spółkę z instytucjami finansowymi profesjonalnie zajmującymi się oferowaniem transakcji zabezpieczających. Spółka może także zawierać takie transakcje zabezpieczające z innymi spółkami z grupy kapitałowej.

Spółka zakłada stosowanie różnego rodzaju transakcji zabezpieczających za każdym razem dostosowanych do potrzeb Spółki i rodzaju zabezpieczanego ryzyka. W związku z tym, w zależności od potrzeb Spółka zakłada stosowanie transakcji zabezpieczających w postaci różnego rodzaju transakcji operacyjnych, transakcji forward oraz transakcji swap. Transakcje zawierane przez Spółkę będą pochodnymi instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa o pdop”), która w art. 16 ust. lb definiuje pochodne instrumenty finansowe jako prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i kontrakty terminowe.

Rozliczenie transakcji zabezpieczających zawieranych przez Spółkę będzie miało charakter rozliczenia pieniężnego. Transakcje zabezpieczające zawierane przez Spółkę nie będą się wiązały z dostawą towaru przez którąkolwiek ze stron zawartych przez Spółkę transakcji zabezpieczających.

Zabezpieczające transakcje na instrumentach pochodnych zawierane przez Spółkę, niezależnie od rodzaju instrumentu pochodnego, charakteryzują pewne stałe parametry, jak przykładowo:

• Data wykonania — dzień, w którym następuje określenie ceny rozliczenia i ustalany jest wynik na transakcji,
• Data rozliczenia - dzień przepływu środków pieniężnych wynikających z rozliczenia.
  
  

W przypadku ustalenia w dacie wykonania dodatniego wyniku na transakcji na instrumentach pochodnych, Spółka będzie uprawniona do otrzymania od drugiej strony umowy instrumentu pochodnego świadczenia pieniężnego w odpowiedniej kwocie i zobowiązana do rozpoznania go jako przychód podatkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zawieranych przez Spółkę transakcji zabezpieczających na instrumentach pochodnych przychód z rozliczenia transakcji dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powinien być rozpoznany w oparciu o metodę kasową zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w dacie każdorazowego faktycznego otrzymania płatności z tytułu realizacji tych transakcji...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód osiągnięty w wyniku rozliczenia transakcji zabezpieczających powinien dla celów podatku dochodowego od osób prawnych być rozpoznany w każdej dacie faktycznego otrzymania płatności z tytułu realizacji transakcji. Zawierane przez Spółkę transakcje zabezpieczające będą stanowiły pochodne instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., dalej: ustawie o pdop). Rozliczenie instrumentu pochodnego następuje w przyszłości, lecz cena, po jakiej to rozliczenie nastąpi lub parametry, według których ustalona zostaje kwota przyszłego rozliczenia, określane są w momencie zawarcia transakcji na instrumencie pochodnym. Również terminy wzajemnych płatności określane są w momencie zawarcia transakcji. W przypadku tzw. niesymetrycznych Instrumentów pochodnych terminy płatności dokonywanych przez strony transakcji mogą być różne. Taki sposób rozliczania instrumentów pochodnych związany jest z funkcją zabezpieczającą tych instrumentów, polegającą na zabezpieczeniu strony transakcji na instrumencie pochodnym przed ryzykiem związanym ze zmianą cen aktywa bazowego.

Przychód wynikający z realizacji zawartych przez Spółkę instrumentów pochodnych należy uznać za przychód związany z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o pdop z uwagi na osiągnięcie go w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Ustawa o pdop nie reguluje w szczególny sposób zasad rozpoznawania przychodów podatkowych osiągniętych w wyniku rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych.

W związku z tym, w celu określenia momentu uzyskania przez Wnioskodawcę przychodu podatkowego z tego tytułu należy odnieść się do ogólnych zasad określania momentu powstania przychodu uregulowanych przepisami art. 12 ust 3a — 3e Ustawy O pdop.

Na mocy art. 12 ust. 3a ustawy o pdop za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

W oparciu o art. 12 ust 3c ustawy o pdop jeżeli strony ustalą iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku, przy czym, zgodnie z art. 12 ust 3d tej ustawy powyższy przepis stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

Natomiast w świetle art. 12 ust. 3e ustawy o pdop w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W ocenie Spółki kluczowe dla poprawnego określenia momentu rozpoznania przychodu z tytułu rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych dla celów podatkowych, jest właściwe określenie charakteru świadczenia otrzymanego w wyniku rozliczenia. Przy czym zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, iż w analizowanym stanie faktycznym zastosowania nie znajdzie art. 12 ust. 3c i ust 3d ustawy o pdop.

Zdaniem Wnioskodawcy w wyniku rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych zawieranych przez Spółkę nie dochodzi do:

1. wydania rzeczy - z uwagi na fakt, iż w ramach zawieranych przez Spółkę transakcji zabezpieczających nie będzie dochodziło do wydania rzeczy, rozliczenie będzie bowiem miało zawsze charakter pieniężny
2. zbycia prawa majątkowego - w wyniku rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych Spółka realizuje bowiem uprawnienia wynikające z przysługującego jej prawa majątkowego (tj. instrumentu pochodnego), a nie dokonuje jego zbycia.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw do uznania, iż realizacja instrumentu pochodnego powinna być utożsamiana ze zbyciem prawa majątkowego z uwagi na fakt, iż w dniu, w którym strony umowy dokonują rozliczenia, nabywca instrumentu traci prawo z niego wynikające.

W dacie wykonania dochodzi do skonkretyzowania wzajemnych praw i obowiązków stron transakcji na instrumentach pochodnych, co oznacza, iż jedna ze stron umowy może żądać wykonania świadczenia zgodnie z postanowieniami umowy, a druga strona jest to świadczenie zobowiązana wypełnić. Należy jednak podkreślić, iż nie oznacza to realizacji zobowiązania wynikającego z zawartej transakcji zabezpieczającej. Do realizacji takiego zobowiązania dojdzie w sytuacji, gdy Spółka z tytułu rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych, otrzyma należną jej kwotę pieniężną.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać na wykładnię pojęcia „zbycie prawa majątkowego” w odniesieniu do instrumentów pochodnych dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 21/11, uznał, iż „zbycie to wiążąc się jednak musi z prawnie dopuszczalnym odpłatnym przeniesieniem prawa własności danego prawa majątkowego na inną osobę, a zatem ze zmianą osoby uprawnionej do korzystania z prawa majątkowego. W opisanym we wniosku o interpretację stanie faktycznym nie wskazano na uzyskanie przychodu w wyniku zbycia prawa majątkowego. Wynikało z niego, że przychód pochodzić miał z wykonania wskazanych w umowie obowiązków stron tej umowy, a zatem, co zresztą przyjmuje także organ podatkowy, jego źródłem miała być realizacja nierzeczywistych kontraktów terminowych czy opcyjnych (poprzez wypłacenie wyliczonej zgodnie z kontaktem kwoty pieniędzy), a nie zbycie praw przysługujących w wyniku ich zawarcia. W wyniku tych czynności nie dochodziło do zmian podmiotowych stosunku umownego, a jedynie do spełnienia przez jedną ze stron tego stosunku przyrzeczonego umówionego świadczenia pieniężnego. Ustawodawca w sposób jednoznaczny odróżnia zbycie praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych od ich realizacji czy rezygnacji z realizacji tych praw. Wynika to wprost z treści art. 6 ust 1 pkt 8 u.p.d.o.p. (...). Przy takiej wykładni część art 16 ust 1 pkt 8 u.p.d.o.p. byłaby bowiem zbędnym powtórzeniem. Z tych względów nie można uznać, ze realizacja praw z nierzeczywistych kontraktów terminowych i opcyjnych jest równoznaczna z ich zbyciem.”

3. wykonania usługi — w ramach rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych Wnioskodawca nie dokonuje wyświadczenia żądnej usługi.
   
   

Jednocześnie Spółka pragnie zaznaczyć, iż jej stanowisko w odniesieniu do interpretowania pojęcia „wykonanie usługi” przy realizacji transakcji na instrumentach pochodnych znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, w tym przykładowo w wyroku z dnia 21 września 2010 r sygn. akt III SA/Wa 112/10, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż „przepis ten < art. 12 ust. 3a ustawy o pdop — przypis Wnioskodawcy} traktuje o (...) usłudze, a więc czynności rzeczywistej Czynność podejmowana przez Bank czy jako wystawcy czy jako nabywcy opcji nie ma charakteru usługi skoro w wyniku zawartej umowy strony nie podejmują działania.”

Również Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 4 czerwca 2009 r, sygn. akt I SA/Wr 327/09, orzekł, iż „w przypadku uzyskiwania przychodów z realizacji pochodnych instrumentów finansowych przez Spółkę (...) nie występuje również element wykonania usługi w momencie realizacji (wykonania) przez Spółkę praw z instrumentu pochodnego, skoro przychód po stronie Spółki powstaje w wyniku korzystnego ustalenia ceny sprzedaży instrumentu pierwotnego we wcześniej zawartym kontrakcie.”

Uwzględniając powyższe, w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, w ocenie Spółki zastosowania nie może znaleźć ogólna zasada decydująca o dacie powstania przychodu wskazana w art. 12 ust. 3a ustawy o pdop, uzależniająca moment powstania przychodu w pierwszej kolejności od daty wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, do których, jak Wnioskodawca wskazał powyżej, nie dochodzi w przypadku rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych. W konsekwencji, decydujące dla Spółki znaczenie ma przepis art. 12 ust 3e ustawy o pdop i w oparciu o ten przepis Spółka powinna rozpoznawać przychód podatkowy z tytułu rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych, tj. każdorazowo w dniu otrzymania zapłaty kwoty wynikającej z tego rozliczenia (w oparciu o metodę kasową).

Spółka pragnie zaznaczyć, iż zagadnienie dotyczące momentu rozpoznawania przychodu podatkowego osiągniętego w wyniku rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych jest jednolicie interpretowane przez sądy administracyjne. Na poparcie swojego stanowiska, zgodnie z którym przychody wynikające z rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych powinny być rozliczane zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o pdop (tj. każdorazowo wdacie przepływu środków pieniężnych wynikających z rozliczenia). Wnioskodawca pragnie wskazać na zapadłe w tej sprawie orzeczenia:

• Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lutego 2011 r., sygn. akt II FSK 1724/09 oraz II FSK 1725/09, w których orzeczono, iż „w wyniku realizacji instrumentów pochodnych nierzeczywistych nie występuje fizyczna dostawa instrumentu bazowego, nie dochodzi do zbycia prawa majątkowego lub wydania rzeczy, nie występuje również wykonanie usługi. Zatem zgodnie z tymi regulacjami, jak trafnie to ocenił Sąd pierwszej instancji, data powstania przychodu rozumianego jako zrealizowany dodatni wynik na transakcjach z kontraktów nierzeczywistych instrumentów pochodnych może zostać określona wyłącznie na podstawie art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p. W konsekwencji, wmyśl tego przepisu obowiązek wykazania przychodu podatkowego powstanie dopiero w momencie otrzymania zapłaty (delivery date),
  
  

Przedstawioną w powyższych wyrokach argumentację Naczelnego Sądu Administracyjnego uwzględnił w wydanych w dniu 14 lipca 2011 r. interpretacjach indywidualnych, odpowiednio sygn. ILPB3/423-578/08/11-S-1/ŁM oraz sygn. ILPB3/423-578/08/11-S/ŁM również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, uznając za prawidłowe rozpoznawanie przychodów powstałych w wyniku rozliczenia transakcji na instrumentach pochodnych wdacie faktycznego otrzymania płatności (tj. kasowo).

• Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 21/11 oraz z dnia 28 marca 2012 r, sygn. akt II FSK 1780/101 potwierdzające, że „przychód z realizacji praw z tych kontraktów nie może być uznany za przychód, o którym mowa w art. 12 ust 3a u.p.d.o.p. Moment jego uzyskania należy w związku z tym oceniać zgodnie z zasadą kasową, wyrażoną w art. 12 ust. 3 e u.p.d.o.p. Powstaje on zatem w dniu otrzymania zapłaty, zgodnie z art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p.”,
• Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 892/10, w którym wskazano, iż „w wyniku realizacji instrumentów pochodnych nierzeczywistych nie występuje fizyczna dostawa instrumentu bazowego, nie dochodzi do zbycia prawa majątkowego lub wydania rzeczy, nie występuje również wykonanie usługi. Zasadne jest więc stanowisko, że data powstania przychodu rozumianego jako zrealizowany dodatni wynik na transakcjach z kontraktów nierzeczywistych instrumentów pochodnych może zostać określona wyłącznie na podstawie art. 12 ust. 3e u.p.d.op., a więc w dniu otrzymania zapłaty”,
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 września 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 112/10,w którym uznano, iż „istotą transakcji opcyjnej nie jest zbycie rzeczy, prawa majątkowego lub wykonanie usługi, lecz wykonanie (realizacja) uprawnienia wynikającego z umowy. Celem kontraktu jest dokonanie transakcji na ustalonych warunkach i związany z tym zysk lub strata. Także przychód nie jest skutkiem zbycia rzeczy, prawa majątkowego, wykonania usługi, lecz skutkiem wykonania przysługującego uprawnienia, które zostało wpisane w treści zawartej uprzednio umowy opcyjnej i należy do jej istotnych postanowień. Uwagi te należy odnieść również do transakcji terminowych typu forward, których przedmiotem jest wartość instrumentu, która będzie miała zastosowanie do wzajemnego, przyszłego rozliczenia oraz kwoty, do której stosowany będzie współczynnik, jak też okres kontraktu, a nie „zbycie rzeczy, prawa majątkowego lub wykonanie usługi”. W ocenie Sądu, kwalifikacja przychodów Banku, wstanie faktycznym opisanym w interpretacji, powinna nastąpić z uwzględnieniem art. 12 ust. 3e, ponieważ do przychodu, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d. Stąd, za datę powstania przychodu należy uznać dzień otrzymania zapłaty”,
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1838/09, w którym skład orzekający zaprezentował stanowisko, zgodnie z którym „skoro jednak rozliczenie pieniężne kontraktu nierzeczywistego czy opcji bez dostawy towaru nie mieści się w dyspozycji art. 1 2 ust. 3a - 3d, gdyż nie dochodzi do wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, a więc wystawienia faktury, pozostaje regulacja z art. 1 2 ust. 3e, przewidująca jako datę opodatkowania przychodu datę uregulowania należności”,
• Wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1081/10 oraz sygn. akt I SA/Wr 1082/10, stwierdzające, iż „w konsekwencji brak jest podstaw do przyjęcia, iż w przypadku wykonania opcji (instrumenty proste) bądź też grupy opcji (instrumenty złożone), w których nie dochodzi do przeniesienia własności instrumentu pierwotnego przy ustalaniu momentu powstania przychodu zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3a p.d.o.p. W związku z powyższym należy zatem przyjąć, że przychód z realizacji praw pochodnych (dodatni wynik z transakcji) przez spółkę powstaje wdacie faktycznego otrzymania przez nią płatności z tego tytułu, stosownie do art. 12 ust. 3e p.d.o.p”,
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 27/10, zgodnie z którym „brak jest zatem podstaw do przyjęcia, iż w przypadku wykonania opcji walutowych, w których nie dochodzi do przeniesienia własności instrumentu pierwotnego przy ustalaniu momentu powstania przychodu zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. W związku z powyższym należy przyjąć, że przychód z realizacji praw pochodnych (dodatni wynik z transakcji) przez Spółkę powstaje wdacie faktycznego otrzymania przez Spółkę płatności z tego tytułu, stosownie do art. 12 ust 3e u.p.d.o.p”.
  
  

Należy zaznaczyć, iż stanowisko Sądu w powyższym wyroku zostało podtrzymane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2137/10.

• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 519/10, stanowiący potwierdzenie, iż „w przypadku nierzeczywistej realizacji uprawnień wynikających z pochodnego instrumentu finansowego przychód powstaje, stosownie do treści art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p. z dniem otrzymania płatności przez uprawnionego”.
  
  

Analogiczne poglądy do powyższych zostały zaprezentowane w poniższych wyrokach sądów administracyjnych:

• Wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 327/09 oraz I SA/Wr 328/09,
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2382/11, Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 15 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Rz 888/09.
  
  

Reasumując, w przypadku zawieranych przez Spółkę transakcji zabezpieczających, w których nie będzie dochodziło do dostawy rzeczy, Spółka stoi na stanowisku, przy uwzględnieniu brzmienia przepisów dotyczących zasad ustalania momentu rozpoznania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz aktualnej jednolitej linii orzeczniczej w tym zakresie, iż przychody z tytułu realizacji transakcji na instrumentach pochodnych należy rozpoznawać w dacie fatycznego otrzymania płatności z tego tytułu, zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy o pdop. Powyższe ma zastosowanie także do tzw. niesymetrycznych instrumentów pochodnych. Przy uznaniu, że każdy wpływ kasowy stanowi przychód podatkowy nie ma znaczenia różne ustalenie terminów płatności dla stron transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.