Stosownie do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa odliczenie podatku naliczonego zależy od tego, do jakiego samochodu jest to paliwo.
Zgodnie bowiem z postanowieniami art.88 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz.U.Nr 54, poz. 535/ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się między innymi do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:
Dopuszczalna ładowność = 357 kg + ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy x 68 kg.

Jeżeli zatem będzie to paliwo do samochodu o ładowności niższej niż określona według powyższego wzoru, podatek od zakupionego paliwa nie podlega odliczeniu, a może być odliczony gdy tak obliczona ładowność jest wyższa niż określona tym wzorem.
Dopuszczalna ładowność oraz ilość miejsc (siedzeń) zgodnie z art.86 ust.5 powołanej ustawy określa się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji.

Z przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi.

Jednocześnie wyjaśniam, że kwestie związane z homologacją pojazdów należą do właściwości ministra ds. transportu, który uprawniony jest do wystawiania świadectw homologacji lub decyzji zwalniających z obowiązku uzyskania świadectw homologacji.
Z informacji uzyskanych przez Ministerstwo Finansów z Ministerstwa Infrastruktury wynika, iż obowiązek uzyskania świadectwa homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji zgodnie z art.55 ustawy z dnia 1 lutego 1983r. Prawo o ruchu drowgowym (Dz.U.Nr 6, poz.35) wprowadzono dnia 01 stycznia 1984r. Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984r. Zarówno w okresie wcześniejszym jak obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych.
W państwach UE obowiązek homologacji pojazdów został wprowadzony natomiast dyrektywą z dnia 06 lutego 1970r.

Ładowność pojazdu oraz ilość miejsc (siedzeń) dla potrzeb określenia ładowności pojazdu, o której mowa w art.86 ust.3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535), ustala się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania takiego świadectwa, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Przed rokiem 1984r. obowiązywało zaświadczenie z badania technicznego stwierdzające, że pojazd odpowiada warunkom technicznym lub wyciąg z zaświadczenia dopuszczalności typu, które było ówczesnym odpowiednikiem dzisiejszego świadectwa homologacji.
Istotne jest zatem, aby ze świadectwa homologacji wydanego dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, z którego podatnik wywodzi, że ładowność tego samochodu jest równa lub wyższa niż dopuszczalna ładowność określona wzorem zawartym w art.86 ust.3 cytowanej ustawy z dnia 11 marca 2004r.

Świadectwa homologacji przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot, dla którego te świadectwa zostały wydane (producenta lub importera). Istnieje zatem możliwość uzyskania informacji i sprawdzenia czy posiadany przez podatnika pojazd ma dopuszczalną ładowność niższą bądź wyższą niż dopuszczalna ładowność obliczona według wzoru zawartego w art.86 ust.3 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r.

Podatnik ma zatem możliwość ustalenia, czy przysługuje mu prawo do odliczania kwoty podatku naliczanego przy nabyciu pojazdu lub paliw wykorzystywanych do ich napędu.Należy wskazać, że co do zasady podatnik powinien dla celów dowodowych posiadać dokumenty homologacji lub zaświadczenia dopuszczalności typu pojazdu bez względu na datę wystawienia dokumentu, w celu udokumentowania uprawnienia, z którego podatnik wywodzi, że ładowność tego samochodu jest równa lub wyższa niż dopuszczalna ładowność określona wzorem zawartym w art.86 ust.3 cytowanej ustawy z dnia 11 marca 2004r.

W przypadku samochodów sprzed 1984r. dane te określa się na podstawie wyciągu z zaświadczenia dopuszczalności typu. Podatnik ma także możliwość ustalenia ładowności pojazdu i liczby miejsc, a więc czy przysługuje mu prawo do odliczania kwoty podatku naliczanego przy nabyciu pojazdu lub paliw wykorzystywanych do ich napędu, na podstawie innych dokumentów (np. Karta pojazdu - w związku z § 2 ust.1 i ust.2 pkt.1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 września 2003r. w sprawie dokumentów stanowiących podstawę wpisu danych do karty pojazdu oraz czynności jednostek zajmujących się dystrybucją, przechowywaniem i wydawaniem kart pojazdów - Dz.U.Nr 189, poz.1857 z 2003r.)