W związku ze złożonym w dniu 07.12.2004 r. zapytaniem, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku dochodowego za dany rok podatkowy stanowi dochód podatnika po odliczeniu m.in. wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Za wydatki te uważa się, wydatki poniesione na:

1. adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
3. zakup i naprawy indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
4. zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
5. odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
6. odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
7. opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280,00 zł,
8. utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika – w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,
9. opieką pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
10. opłacenie tłumacza języka migowego,
11. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
12. leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100,00 zł, jeśli specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki,
13. odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
    -osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
    -osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa,
    -oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu, niż wymienione w lit.a),
14. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280,00 zł,
15. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

1. na turnusie rehabilitacyjnym,
2. w zakładzie, o którym mowa w pkt 6,
3. na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Wydatki, o których mowa powyżej ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a punkty: 7, 8, 14 (art. 26 ust. 7c ustawy).

Poza tym wydatki te, podlegają odliczeni od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacyjnego osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Wymieniony powyżej art. 26 ust. 7a zawiera pełen katalog wydatków wchodzących w zakres ulgi rehabilitacyjnej.

Z przedstawionego stanu faktycznego w Pana piśmie wynika, iż poniósł Pan wydatki związane z modernizacją urządzenia terenu wokół budynku mieszkalnego (wyłożenie terenu wokół domu kostką brukową, podjazdu do garażu, tarasu zjazdu z tarasu).

Reasumując, wydatek na adaptację terenu wokół budynku mieszkalnego, podyktowany nawet potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności, nie został objęty (ujęty) odliczeniem w ramach ulgi rehabilitacyjnej, tzn. nie został wymieniony w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego też nie podlega odliczeniu od dochodu.