Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w odpowiedzi na zapytanie z dnia 26.11.2004 r. informuje o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego następująco:
zapytanie dotyczy:
1) czy w odniesieniu do samochodów specjalnych – pomoc drogowa, do których Podatnik nie posiada homologacji, stosuje się ograniczenia dotyczące odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie, wynikające z art. 86 ustawy o VAT ?
2) czy stosuje się ograniczenia przy odliczaniu podatku naliczonego wynikające z faktur zakupu paliwa do w/w samochodów, wynikające z art. 88 ustawy o VAT ?

Ad 1) Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 w/w ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej, niż określona według wzoru: Dł = 357 kg + n x 68 kg, gdzie Dł – oznacza dopuszczalną ładowność, n – ilość miejsc łącznie z siedzeniem kierowcy – kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej niż 5.000,00 zł.

Zgodnie z art 86 ust. 4 pkt 2 w/w ustawy, przepis ust. 3 nie dotyczy pojazdów specjalnych – jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny. Mając na uwadze powyższe – podatnik, który nabywa samochód specjalny (zgodnie z art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.) „pojazd specjalny” jest to pojazd samochodowy lub przyczepa, konstrukcyjnie nie przeznaczona do przewozu osób lub ładunków) nie posiadający dokumentów, o których mowa powyżej, z których wynikałoby przeznaczenie takiego pojazdu samochodowego – powinien uwzględnić ograniczenia przy odliczeniu podatku naliczonego, wynikające z art. 86 ust. 3 ustawy. Powyższe wynika również z przepisów art. 86 ust. 5 w/w ustawy o VAT – pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji nie mają określonej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.

Z przepisów nie wynika aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji skutkował pozbawieniem prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu pojazdu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi.

Ad 2) Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5. Zatem podatek VAT zawarty w cenie paliwa silnikowego, oleju napędowego oraz gazu przeznaczonego do napędu samochodów, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisie decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc – w takim przypadku nie będzie podlegał odliczeniu z uwagi na fakt, iż pojazdy te traktowane są na gruncie ustawy o VAT jako samochody osobowe.

Tut. organ zauważa, że jeśli są to pojazdy specjalne fabrycznej produkcji, to dla celów dopuszczenia do ruchu były objęte homologacją, w związku z tym, aby strona mogła skorzystać z odliczenia, winna ustalić dane z homologacji, którą posiada producent, importer lub Ministerstwo Infrastruktury.

Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono 1 stycznia 1984 r. na podstawie art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35 ze zmianami). Zatem już od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego pojazd źródłem informacji o jego danych technicznych. Świadectwa te wydawane są od 1 stycznia 1984 r. przez ministra właściwego do transportu na podstawie wyników homologacyjnych potwierdzających, że dany pojazd odpowiada określonym warunkom technicznym.

W przypadku pojazdów samochodowych wyprodukowanych do końca 1983 r., tj. pojazdów, w stosunku do których nie było obowiązku wydawania świadectw homologacji niezbędne dane należy określić na podstawie wyciągu z zaświadczenia dopuszczalności typu, będącego wcześniejszym odpowiednikiem świadectw homologacji. Zaświadczenie o dopuszczalności danego typu pojazdu zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o bezpieczeństwie i porządku ruchu na drogach publicznych (Dz. U. Nr 53, poz. 295 ze zmianami) wydawane były przez Ministra Komunikacji producentowi lub importerowi pojazdu.

Interpretacji udzielono wg stanu prawnego na dzień jej wydania.