Na wstępie należy wyjaśnić, iż używane przez Podatnika określenie „eksport wewnątrzwspólnotowy” jest nieprawidłowe, gdyż obowiązujące od 1 maja 2004 r. przepisy dotyczące podatku VAT wprowadziły nową definicję eksportu, która nie dotyczy wymiany z państwami członkowskimi UE.
Ad. 1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Opodatkowanie wykonywanych czynności związane jest więc ściśle z miejscem świadczenia. Ogólna zasada określająca miejsce świadczenia przy wykonywaniu usług, zawarta w ustawie o VAT, stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi-miejsce, gdzie świadczący usługę posiada miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności-miejsce stałego zamieszkania. Od tej ogólnej zasady ustawa przewiduje szereg wyjątków, dla których określa w sposób odmienny miejsce świadczenia w zależności od rodzaju wykonywanych przez podatnika usług (art. 27 ust. 1 ustawy o VAT).Podatnik wskazuje, iż świadczy usługi oprogramowania sklasyfikowane do grupowania 72-20 PKD. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 145, poz. 1541) w przypadku usług w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2.) świadczonych na rzecz:

1) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2) podatników lub podatników podatku od wartości dodanej, mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności-stały adres lub miejsce zamieszkania.

Dla usług oprogramowania świadczonych na rzecz podatników podatku od wartości dodanej powyższy przepis ma zastosowanie pod warunkiem, że podatnik wykaże na fakturze dokumentującej wykonanie tych usług numer, pod którym nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (§ 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia).
Ww. usługi z miejscem świadczenia poza terytorium kraju nie podlegają polskiej ustawie o VAT; (w obowiązującej ustawie nie funkcjonuje pojęcie eksportu usług). Po stronie świadczącego powyższe usługi nie powstaje zatem obowiązek podatkowy. Dokumentując wykonywanie tych czynności Podatnik ma obowiązek wystawiania tzw. faktur handlowych bez stawki i kwoty podatku VAT oraz bez kwoty należności wraz z podatkiem (§ 30 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług – Dz. U. Nr 97, poz. 971). Przepisy w zakresie podatku VAT regulujące zasady wystawiania faktur nie odnoszą się do kwestii języka, w jakim powinna być wystawiona faktura, ani waluty, w której ma być wyrażona jej kwota. Wobec tego Podatnik winien w tym zakresie posługiwać się przy wystawianiu faktur swoim kontrahentom zasadami zawartymi w innych przepisach podatkowych, np. w rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w ustawie o rachunkowości
Ad.2. Szczególne miejsce świadczenia dla usług, których nabywcami są wyłącznie mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty podatnicy lub podatnicy podatku od wartości dodanej ustalane jest na podstawie § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 czerwca 2004 r. Jeżeli zatem Podatnik świadczy takie usługi na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, miejsce świadczenia tych usług ustala na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, która stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi-miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Zgodnie z tą regułą świadcząc usługi na terenie kraju opodatkowuje się je na zasadach ogólnych, przy czym kwestia języka użytego w fakturze oraz waluty jak wyżej.
Ad.3. Przepis § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 czerwca 2004 r. mówiący o szczególnym miejscu świadczenia dla usług oprogramowania ma zastosowanie również do osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego. Reguły wystawiania faktury będą takie same, jak przy wystawianiu faktury dla udokumentowania usług świadczonych na rzecz podatników podatku od wartości dodanej z siedzibą (miejscem prowadzenia działalności, stałym adresem lub miejscem zamieszkania) na terytorium Wspólnoty, z wyjątkiem warunku podania numeru, pod którym dany podmiot jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej. Podatnik wskazuje jednak przy tym pytaniu, że będzie dysponował dowodami odpraw celnych. Jeżeli więc czynność jaką podatnik wykonuje ma być objęta dowodem celnym, to nie mamy do czynienia z usługą lecz z dostawą towarów, a potwierdzany przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 to eksport towarów (art. 2 pkt 8 ustawy o VAT). Eksport towarów objęty jest stawką 0% na podstawie art. 41 ust. 4 i 6 ustawy o VAT. Jeżeli przy dostawie oprogramowania dochodzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych, to czynność taka jest kwalifikowana jako usługa, dla której ustawa o VAT przewiduje również szczególną regulację, co do miejsca jej świadczenia.
Ad. 4. Sprzedaż oprogramowania wraz z kodami dostępu dokonywana przez internet mieści się w odrębnej kategorii usług elektronicznych, zdefiniowanych przez ustawodawcę w art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, przez które rozumie się usługi świadczone za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej, których świadczenie z natury zależne jest od technologii informatycznej i z reguły usługi te są zautomatyzowane, wymagają niewielkiej interwencji człowieka, oraz niemożliwe jest ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej; usługami elektronicznymi są w szczególności m.in.: tworzenie i utrzymywanie stron internetowych, zdalne zarządzanie programami i sprzętem, dostarczanie oprogramowania oraz jego uaktualnień. Zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, jeżeli usługi te świadczone są na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Jeżeli na podstawie tej reguły miejscem świadczenia usług elektronicznych będzie państwo inne niż terytorium kraju, to wówczas usługa nie będzie podlegała polskiemu VAT. Jeżeli będą inni nabywcy usług niż wyżej wymienieni, to stosuje się zasadę podstawową dotyczącą miejsca świadczenia zapisaną w ww. regule art. 27 ust. 1 ustawy o VAT. Przy wystawianiu faktury VAT dokumentującej wykonanie usługi należy stosować zasady opisane w pkt 1,2 i 3.
Ad. 5. Obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie transakcji wewnątrz-wspólnotowych na podstawie art. 97 ust. 1, 2, 3 ustawy o VAT został nałożony na następujące podmioty:

- podatników podlegających obowiązkowi rejestracji jako podatnicy VAT czynni, którzy będą dokonywać (dokonują) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
- podatników podlegających obowiązkowi rejestracji jako podatnicy VAT czynni, którzy będą dokonywać (dokonują) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
- podatników niepodlegających obowiązkowi rejestracji jako podatnicy VAT czynni lub osoby prawne niebędące podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, które będą dokonywać (dokonują) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
- podatników podlegających obowiązkowi rejestracji jako podatnicy VAT czynni, którzy nabywają (będą nabywać) usługi, o których mowa w art. 26 ust. 3,4,6 i 7 ustawy o VAT.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Podatnik świadczy usługi na terenie Wspólnoty oraz poza jej granicami, nie ma on więc obowiązku dokonywać rejestracji w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowych, dopóty nie wystąpią wyżej wymienione czynności obligujące do dokonania rejestracji jako podatnika VAT UE.