Ad. 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednakże, w myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5. Art. 86 ust. 3 mówi o samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wzorem DŁ = 375 kg + n x 68 kg (gdzie DŁ oznacza dopuszczalną ładowność, n – ilość miejsc, siedzeń, łącznie z miejscem dla kierowcy). Art. 86 ust. 5 precyzuje, iż dopuszczalną ładowność oraz ilość miejsc określa się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji oraz postanawia, że pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie w/w decyzji nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się za również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Pojęcie „pojazd samochodowy” zostało zdefiniowane w art. 2 pkt. 33 ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r., Nr 58, poz. 515, z późn. zm.). Zgodnie z przepisem art. 2 pkt. 33 ustawy Prawo o ruchu drogowym, pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przy czym określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku Podatnika, wózki widłowe będące w jego dyspozycji osiągają maksymalną prędkość 17-18 km/h, a więc nie są samochodami osobowymi, ani innymi pojazdami samochodowymi, do których odnosi się art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, trzeba stwierdzić, że w przypadku odliczania podatku naliczonego od paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu wózków widłowych nie znajdzie zastosowania ograniczenie prawa do odliczania przewidziane w art. 88 ust. 1 pkt. 3. Odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa do wózków widłowych Podatnik może dokonywać na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług nie posługuje się pojęciem „reprezentacja i reklama”.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
• wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Art. 7 ust. 3 stanowi natomiast, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Z przywołanych unormowań odczytywanych łącznie wynika, że opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów, podlega przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele nie związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem oraz zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia. Opodatkowane jest również związane bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem nieodpłatne przekazanie towarów nie stanowiących próbek ani prezentów małej wartości. We wszystkim powyższych przypadkach opodatkowanie występuje tylko wówczas, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupionych towarów i usług służących do przekazania lub użycia.

Zużycie artykułów spożywczych na potrzeby reprezentacji i reklamy (np. poczęstunek kontrahentów) pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzonym przez Podatnika przedsiębiorstwa, a zatem, w świetle wyżej przytoczonych przepisów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku zużycia towarów na cele reprezentacji i reklamy nie wystąpi więc obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Artykuły spożywcze zużywane na cele reprezentacji i reklamy można uznać za ogólnie związane z osiąganiem obrotu opodatkowanego (ich funkcją jest zachęcenie kontrahentów do dokonania transakcji), a zatem Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu tych artykułów na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże z uwzględnieniem ewentualnych ograniczeń przewidzianych w art. 88 cyt. ustawy.

Ad. 3

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle powyższego, trzeba uznać, że udzielanie pracownikom z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oprocentowanych pożyczek na modernizację i remonty jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Podatnik jest więc obowiązany do naliczania podatku należnego od odsetek od udzielonych pożyczek według stawek określonych w przepisach ustawy dla usług danego rodzaju (i wykazać wartość tych odsetek w odpowiedniej pozycji deklaracji VAT-7), przy czym zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyczne publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Do dokonania prawidłowej klasyfikacji wykonywanych usług zobowiązany jest Podatnik, który w razie wątpliwości może zwrócić się o opinię klasyfikacyjną do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi (93-176 Łódź, ul. Suwalska 29).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 3 załącznika nr 4 wymieniono jako zwolnione - usługi pośrednictwa finansowego należące do Sekcji J grupowania PKWiU ex (65-67). A zatem, jeśli opisana we wniosku Podatnika czynność udzielania oprocentowanych pożyczek z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych będzie mieściła się w grupowaniu PKWiU 65-67, czynność ta będzie zwolniona od podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji odsetki od pożyczek należy wykazać w deklaracji VAT-7 jako sprzedaż zwolnioną.

Ad. 4

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług transportowych – miejscem świadczenia usług jest miejsce gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

W przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego do krajów trzecich, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług określonym w ustawie z dnia 11.03.2004 r. podlega wyłącznie odcinek transportu wykonywany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. odcinek do granicy Rzeczypospolitej Polskiej). Transport międzynarodowy do krajów trzecich wykonywany poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, nie jest usługa krajową (co wynika z miejsca świadczenia ustalonego zgodnie z przepisem art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług) i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług, do opisanej we wniosku usługi transportu międzynarodowego wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajdzie zastosowanie stawka podatku w wysokości 0%. Jak wskazano wyżej, odcinek poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie podlega regulacji polskiej ustawy. Zgodnie z art. 83 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, przez usługi transportu międzynarodowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

1) przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

• z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
• z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
• z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
• z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;

2) przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

• z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
• z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
• z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);

3) usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 cyt. ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z usługą transportu wykonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przysługuje na zasadach ogólnych, określonych w art. 86 i następnych ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikowi będzie też przysługiwało prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego związanych z usługami transportowymi wykonywanymi poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnione będą wszystkie warunki przewidziane w art. 88 ust. 8 pkt. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 5

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Sposób określania miejsca świadczenia usług danego rodzaju uregulowano natomiast w przepisach art. 27 i 28 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku, gdy przy zastosowaniu kryteriów przewidzianych w art. 27 i 28 ustawy o podatku od towarów i usług, dana usługa zostanie uznana za świadczoną poza granicami kraju (Rzeczypospolitej Polskiej) – usługa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Usługi takiej nie wykazuje się w deklaracji VAT-7 po stronie dostaw.

Zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przepis ust. 1 (mówiący o obowiązku dokumentowania fakturami dokonanych sprzedaży) stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze. Zasady wystawienia takich faktur regulują przepisy (§ 30 ust. 1 i 2) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 27, poz. 971).

Dla udokumentowania wykonywanej przez Podatnika usługi opodatkowanej poza terytorium kraju (tj. w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim) Podatnik powinien wystawić fakturę VAT przewidzianą dla dokumentowania takich czynności – jeśli dla czynności tej nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze. W przypadku, gdy Podatnik jest zidentyfikowany dla potrzeb tej czynności w innym państwie członkowskim lub w państwie trzecim – czynność podlega przepisom tego innego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, a w Polsce nie wystawia się ani faktury, ani noty, ani rachunku.

Ad. 6

Zgodnie z art. 36 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów nie będzie dokonany na terytorium kraju.

A zatem, w opisanym we wniosku przypadku dostawy towaru z Ukrainy do Niemiec w procedurze tranzytu, w Polsce nie wystąpi czynność opodatkowana (import). W konsekwencji, w deklaracji VAT-7 nie trzeba ujmować wartości tej czynności. Towar objęty procedurą tranzytu nie wchodzi bowiem w Polski obszar celny.

Ad. 7

Odnośnie ostatniego pytania zawartego we wniosku Podatnika, przypominam, iż zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.), składając zapytanie podatnik jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Z uwagi na fakt, że we wniosku z dnia 12.05.2004 r. stan faktyczny nie został dostatecznie szczegółowo opisany, a Podatnik w ogóle nie przedstawił swojego stanowiska w sprawie – informuję, iż w tym przedmiocie informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika zostanie udzielona dopiero po spełnieniu przez Podatnika wymogów przewidzianych w art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa (tj. po wyczerpującym przedstawieniu stanu faktycznego i własnego stanowiska w sprawie).

Jednocześnie zaznaczam, że powyższa informacja jest prawidłowa w zakresie stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika we wniosku.