Działając w oparciu o art. 14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nisku, odpowiadając na pismo z dnia 28.04.2004 r. w sprawie fakturowania usług budowlanych wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11), wyjaśnia jak niżej:

Stosownie do treści przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w robotach z zakresu budownictwa wykonywanych na terytorium RP po 1.05.2004 r. występują dwie stawki podatkowe: stawka podstawowa, tj. 22-procentowa oraz stawka 7-procentowa. W myśl art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a i b ww. ustawy w okresie do dnia 31.12.2007 r. stawka obniżona obowiązuje w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego i ich części z wyłączeniem lokali użytkowych.

Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, w myśl art. 146 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się roboty budowlane dotyczące zarówno inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej temu budownictwu, jak i remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Od 1.05.2004 r. obniżona do 7 % stawka nie dotyczy natomiast materiałów budowlanych wymienionych poprzednio w załączniku nr 5 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku VAT.

Pytanie podatnika zawarte w wymienionym na wstępie piśmie dotyczy prawidłowego fakturowania, a tym samym stosowania stawki podatku VAT w odniesieniu do usług związanych z budownictwem mieszkaniowym w sytuacjach, gdy:

• umowa o roboty budowlane przewiduje pełny zakres wykonywanych robót budowlanych, tj. wykonanie usługi wraz z zakupem niezbędnych materiałów budowlanych,
  umowa o roboty budowlane określa odrębne rozliczenie zużytych materiałów budowlanych i odrębne rozliczenie wartości usługi.

Przepisy regulujące podatek VAT nie zawierają postanowień, które jednoznacznie rozstrzygałyby przedstawione powyżej problemy. Praktyka wskazuje jednak, iż oba wymienione w pytaniu sposoby rozliczania podatku VAT są stosowane. Ocena prawidłowości postępowania wykonawcy każdorazowo musi być jednak oparta o analizę umowy na realizację prac remontowych. Jeżeli bowiem zawarta z inwestorem umowa odnosi się do całości prac, opodatkowana według stawki właściwej dla danego budynku powinna być cała wartość obrotu uzyskanego z tego tytułu. W takim wypadku wydzielenie z wartości wykonanej usługi wartości samej usługi oraz wartości materiałów zużytych do jej wykonania i opodatkowanie każdego z tych elementów właściwą dla niego stawką podatku VAT nie jest prawidłowe. Nawet w sytuacji, gdy podatnik odrębnie zafakturuje zużyte materiały i odrębnie wartość robót to i tak obowiązany jest zastosować jedną stawkę, zgodną z przedmiotem umowy. Potwierdzenie takiego stanowiska znaleźć można w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z dnia 26.04.2002 r., sygn. akt I SA/Ka 419/00, NSA stwierdził, iż opodatkowaniu według jednolitej stawki podlega sprzedaż robót budowlano-montażowych lub remontów ze wszystkimi elementami składającymi się na kompleksowy zakres tych robót lub remontów, określony w umowie. Zdaniem sądu nie zmienia tego nawet sposób fakturowania zastosowany przez podatnika, polegający na odrębnym fakturowaniu wykonanej dokumentacji, dostaw materiałów i urządzeń oraz samej usługi. Istnieją jednak sytuacje, kiedy prawidłowe jest również odrębne fakturowanie oraz opodatkowanie usługi remontowo-budowlanej i zużytych materiałów. Sytuacja taka ma miejsce wówczas, gdy zawarta z inwestorem umowa zakłada taki właśnie sposób postępowania. Będzie to miało miejsce wówczas, gdy umowa dotyczy odrębnie dostawy materiałów budowlanych za określoną cenę oraz odrębnie dostawę usługi. Każdy z tych elementów opodatkowany jest według właściwej stawki podatku VAT, która wynosi w rozpatrywanym przypadku 7 % dla usługi wykonywanej w budynku sklasyfikowanym pod symbolem PKOB 11 oraz 22 % dla dostawy materiałów budowlanych.

Reasumując: stwierdzić należy, iż w pewnych okolicznościach oba opisane przez podatnika sposoby opodatkowania mogą być prawidłowe. Wszystko jednak zależy od brzmienia zawartej umowy.

W świetle powyższego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nisku uznaje, że stanowisko podatnika zawarte w piśmie z dnia 28.04.2004 r. jest prawidłowe.