Stosownie do art. 14a § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.) w dniu 06.12.2004 r. złożyła Pani w tut. Urzędzie zapytanie w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacyjnej na samochód osobowy wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej.

Odpowiadając na powyższe zapytanie - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie działając na podstawie art. 14a § 1 cyt. ustawy wyjaśnia co następuje:

koniecznym - dla dokonywania odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu - jest spełnienie między innymi warunku określonego w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) - aby przedmiot amortyzacji był wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Podatnik może stosować indywidualne stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika przy spełnieniu wymogów określonych art. 22 j ust. 1 cyt. wyżej ustawy. Definicję “używanego środka trwałego” zawiera art. 22j ust. 2 pkt 1, zgodnie z którym - środki trwałe niebędące budynkami (lokalami) i budowlami - uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 m-cy.

Decydujące znaczenie w tej kwestii ma tu zatem okres ich rzeczywistego używania jeszcze przed ich nabyciem - przez okres 6 m-cy.

Ponieważ przepisy nie określają w jaki sposób podatnik ma udowodnić, że nabyty samochód był używany przed wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych, dlatego też ciężar takiego udowodnienia spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego stanu faktycznego w piśmie oraz z załączonego oświadczenia poprzedniego właściciela samochodu wynika, ze samochód był używany ponad 14 m-cy, a w związku z powyższym na jego podstawie można uznać zakupiony samochód za używany i zastosować stawkę indywidualną określoną w art. 22 j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.