Stosownie do postanowień zawartych w art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na Pani żądanie z dnia 08.03.2004 r., dotyczące udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzesku informuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) , podatnik będący osobą niepełnosprawną lub podatnik, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku dochodowego wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne.

W myśl art. 26 ust. 7a pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają wydatki na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa - w wysokości nie przekraczającej w 2003 roku kwoty 2.280,00 zł. Do dokonania odliczenia nie jest wymagane posiadanie dowodu poniesienia wydatku. Zgodnie Z art. 26 ust. 7 e w/w przepis stosuje się również do podatników, na których utrzymaniu pozostają osoby pozostają osoby niepełnosprawne min. wspómałżonek, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób nie przekraczają kwoty 9.120,00 zł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Pani mąż, który zmarł 9 grudnia 2003 roku, posiadał I grupę inwalidzką ze względu na niepełnosprawność narządu ruchu. Pan X. uzyskał w 2003 r. dochód w wysokości 9.874,90 zł.
Wysokość uzyskanego przez męża dochodu pozbawia Panią możliwości odliczenia ulgi rehabilitacyjnej przysługującej na współmałżonka przebywającego na Pani utrzymaniu w 2003 roku.