Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku informuje:

Pismem z dnia 27.10.2004r. (data wpływu 29.10.2004r.) Sp. z o.o. zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Spółka zawarła 3 umowy leasingu samochodów ciężarowych w roku 2003, na okresy nie krótsze niż 3 lata i nie dłuższe niż 6 lat. W okresie trwania w/w umów Spółka ponosiła koszty leasingu w postaci rat leasingowych płaconych w cyklu miesięcznym, które, spełniając przesłanki art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654), jako korzystająca, zaliczała do kosztów uzyskania przychodu. W bieżącym roku Spółka, w porozumieniu z leasingodawcą zamierza dokonać cesji w/w umów leasingowych na podmiot trzeci. Przedmioty umów leasingowych były w użytkowaniu przez Spółkę przez okres krótszy niż 18 miesięcy tj. krótszy niż 40% normatywnego okresu amortyzacji. Jednakże okres na jaki zawarte zostały umowy przekracza 40% normatywnego okresu amortyzacji, zatem każda opłata ustalona w umowie leasingu, ponoszona przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tyt. używania środków trwałych stanowiła koszt uzyskania przychodu korzystającego.

Spółka zwraca się z zapytaniem, czy z związku z opisanym wyżej stanem faktycznym po dokonaniu cesji umów leasingowych będzie zobowiązana do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów z tyt. zaliczenia do nich rat leasingowych wynikających z w/w umów.

Spółka sformułowała też własne stanowisko w sprawie, zgodnie z którym po dokonaniu cesji umów leasingowych Spółka nie jest zobowiązana do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu zaliczenia do nich rat leasingowych wynikających z zawartych umów leasingowych.

Zgodnie z art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo zawarta została na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W złożonym w dniu 29.10.2004r. piśmie Spółka stwierdza, iż zawarte umowy spełniają w całym zakresie warunki, o których mowa w powołanym wyżej przepisie.

Ustawodawca precyzyjnie określił uwarunkowania jakie powinna spełniać umowa leasingu operacyjnego, aby opłaty ustalone w tej umowie stanowiły przychód u finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodu u korzystającego. Regulacje zawarte w art. 17a – 17 l cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają natomiast skutków podatkowych wcześniejszego rozwiązania umowy czy też cesji umowy. Odnoszą się tylko do rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie okresu podstawowego oraz w czasie trwania umowy.

Jeżeli zatem nastąpi cesja umowy leasingu operacyjnego w czasie krótszym od okresu podstawowego nie skutkuje to obowiązkiem skorygowania kosztów uzyskania przychodu o poniesione do tego czasu wydatki na spłatę rat leasingowych, bowiem ma tu zastosowanie generalna zasada kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określona w art. 15 ust. 1 z zastrzeżeniem art. 16 cytowanej wyżej ustawy stanowiąca, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć przy tym trzeba, że z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek przyczynił się do osiągnięcia przychodu.