INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 28 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniach 11 i 16 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 04 kwietnia 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-343/12/MM wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 11 i 16 kwietnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy darowizny z dnia 28 listopada 2003 r. wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości o nr 913/3 oraz 916/13 i 916/14 powstałej wskutek podziału geodezyjnego działki 916/1 (z dnia 04 kwietnia 2011 r.).

W dniu 23 października 2010 r. wnioskodawca zawarł związek małżeński i pozostaje w ustroju ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 15 lipca 2011 r. w Kancelarii Notarialnej, jak wynika z aktu notarialnego, wnioskodawca darował swojej żonie opisaną wyżej nieruchomość w postaci działek 916/3, 916/13 oraz 916/14, postanawiając, że przedmiot darowizny będzie stanowić majątek objęty wspólnotą majątkowa małżeńską wnioskodawcy i jego żony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając nieruchomość nr 916/14 na cele budowy domu jednorodzinnego wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, w związku z tym, iż jest właścicielem działki nr 916/14 od 2003 r. a darowanie żonie miało miejsce 15 lipca 2011 r. stając się majątkiem objętym wspólnotą majątkową, wnioskodawca nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od sprzedaży tej nieruchomości. Ponadto pieniądze ze sprzedaży działki nr 916/14 wraz z żoną chce przeznaczyć na cele budowy domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych normuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości lub prawa nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

W myśl powyższego, rozstrzygającym faktem odnośnie ewentualnego opodatkowania odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw będzie moment i forma prawna pierwotnego nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 28 listopada 2003 r. na podstawie umowy darowizny wnioskodawca nabył nieruchomość, która w wyniku podziału geodezyjnego z dnia 04 kwietnia 2011 r. stała się działką nr 913/3, 916/13 i 916/14. Następnie w dniu 15 lipca 2011 r. wnioskodawca w drodze umowy darowizny podarował swojej żonie całą nieruchomość do majątku wspólnego.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich.

Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 ww. ustawy).

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Prawo ustanawia jednak zasadę, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zgodnie natomiast z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, a więc wszystkie nieruchomości, ruchomości oraz zbywalne prawa majątkowe, czyli takie, które mogą być przedmiotem sprzedaży. Darowizną można objąć także rzeczy przyszłe. Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Dokonanie darowizny z majątku odrębnego jednego z małżonków do majątku wspólnego małżonków stanowi dla obdarowanego małżonka nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwiększa się bowiem stan posiadania obdarowanego małżonka o nieruchomość.

Zatem jeżeli wnioskodawca tak rozporządził nieruchomością, która stanowiła jego majątek odrębny, że obdarował nią swoją żonę, to przedmiot majątkowy, wchodzący w skład jego majątku osobistego co do zasady powinien stać się majątkiem odrębnym jego żony, zgodnie z powołanym art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jednakże wskutek zawartego przez darczyńcę zastrzeżenia nieruchomość jako przedmiot darowizny weszła w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską wnioskodawcy i jego żony. To oznacza, że współwłaścicielami nieruchomości po dokonaniu darowizny są oboje małżonkowie w równych udziałach.

Należy zauważyć, że w przypadku wnioskodawcy, który dokonał darowizny ze swojego majątku odrębnego do majątku wspólnego swojego i żony nie można mówić, że z chwilą darowizny miało u niego miejsce nowe nabycie nieruchomości. Co istotne bowiem, przed dokonaniem darowizny wnioskodawca był jedynym właścicielem nieruchomości, którą nabył w 2003 r. w drodze umowy darowizny. Po dokonaniu darowizny nastąpiła w jego przypadku jedynie zmiana struktury własności. W wyniku dokonanej darowizny z jedynego właściciela stał się on współwłaścicielem we wspólności małżeńskiej. Należy zaznaczyć, że wnioskodawca dokonując darowizny na rzecz żony do majątku wspólnego nie nabył przedmiotowej nieruchomości w dniu sporządzenia umowy darowizny. Nie można bowiem w świetle praw skutecznie darować rzeczy lub prawa samemu sobie. Wnioskodawca nie może powtórnie nabyć od siebie samego czegoś, czego jest już właścicielem - bez wątpienia wnioskodawca nieruchomość nabył bowiem do majątku odrębnego wcześniej tj. w 2003 r. Skutek w postaci zbycia czyli utraty prawa własności umowa darowizny wywoła u wnioskodawcy jednakże tylko do udziału w nieruchomości.

Dokonana darowizna nie skutkowała zatem u wnioskodawcy nabyciem udziału w nieruchomości. Z uwagi na fakt, że przeniesienie własności nieruchomości w drodze darowizny ze swego majątku odrębnego do majątku wspólnego wnioskodawcy i jego żony nie będzie stanowić dla wnioskodawcy nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę nabycia udziału w przedmiotowej nieruchomości należy zatem uznać dzień 28 listopada 2003 r., kiedy to wnioskodawca nabył do majątku osobistego przedmiotową nieruchomość w drodze umowy darowizny. Tym samym 5-letni termin, zgodnie z w art. 10 ust. 1 pkt 8 liczony od końca 2003 r. upłynął z końcem 2008 r.

Zgodnie z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowi dla wnioskodawcy źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, gdyż 5-letni termin, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z końcem 2008 r. W tej też sytuacji na wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki nr 916/14.

Bez znaczenia dla przedmiotowego rozstrzygnięcia jest przy tym cel na jaki zostaną przeznaczone środki pieniężne otrzymane ze sprzedaży ww. nieruchomości, ponieważ sprzedaż ta dla wnioskodawcy w ogóle nie stanowił źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.