Zgodnie z art. 14 a ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. nr 137 poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza w odpowiedzi na pismo z dnia 04.10.2004 r. uzupełnione o opłatę skarbową w dniu 20.10.2004 r. wyjaśnia co następuje:

Zgodnie z art. 14 Umowy między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej 18 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1975 r. nr 31 poz. 163), wynagrodzenie za pracę wykonywaną na terenie Niemiec, wypłacane pracownikowi mającemu miejsce zamieszkania w Polsce, przez „zakład” w rozumieniu tej umowy, utrzymywany w Niemczech przez polski podmiot gospodarczy, podlega opodatkowaniu w Republice Federalnej Niemiec bez względu na okres pobytu pracownika w tym kraju. Jeżeli natomiast działalność polskiego podmiotu gospodarczego w Niemczech, nie jest wykonywana przy utrzymaniu tam zakładu, wynagrodzenie otrzymywane od firmy polskiej przez pracowników oddelegowanych do pracy na teren Niemiec, jest wolne od podatku w tym państwie, przez okres pobytu pracownika nie przekraczający 183 dni w roku kalendarzowym.

Wobec powyższego, odpowiedzi na zadane w piśmie kolejne pytania są następujące:
ad. 1 i 2 a.
Jeśli Wasza firma wypłaca wynagrodzenia pracownikom skierowanym do pracy w Republice Federalnej Niemiec, a nie utrzymuje w tym państwie zakładu lub gdy pracownicy ci zatrudnieni są przy pracach budowlanych i montażowych trwających krócej niż 12 miesięcy, jest obowiązana jako płatnik pobierać zaliczki na podatek zgodnie z art. 31 i art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.) do czasu gdy w Niemczech powstanie obowiązek zapłacenia podatku od tych wynagrodzeń tj. po przekroczeniu pobytu pracownika w Niemczech 183 dni. Zaliczki na podatek od wypłacanych wynagrodzeń za pracę za granicą należy wyliczyć z uwzględnieniem art. 21 ust. 1. pkt 20 w/w ustawy o podatku dochodowym, mówiącego o zwolnieniu od podatku części dochodów osób przebywających czasowo za granicą do wysokości równowartości trzydziestu diet rocznie, określonych do celów podróży służbowych poza granicami kraju. Nie ma tu znaczenia okres określony w umowie na jaki pracownik zostaje kierowany do pracy w Niemczech ponieważ, umowa z różnych przyczyn może nie zostać zrealizowana.
Po przekroczeniu 183 dni pobytu pracownika w Niemczech, powstaje tam obowiązek płacenia podatku od wynagrodzeń otrzymywanych za pracę wykonywaną w tym kraju, a zatem zgodnie z art. 4 a ustawy o podatku dochodowym Wasza firma winna zaprzestać poboru zaliczek na podatek, mając na uwadze przepisy umowy o zapobieżeniu podwójnego opodatkowania.
Artykuł 44 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w opisanym w piśmie stanie faktycznym nie może mieć zastosowania ponieważ dotyczy podatników czasowo przebywających za granicą i osiągających tam dochody bezpośrednio od zagranicznej firmy, która w rozumieniu tej ustawy nie jest płatnikiem (bez pośrednictwa płatnika).
ad. 2 b.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, po odliczeniu kwot zapłaconych w roku podatkowym składek określonych w ustawie z dnia 13. października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych a zgodnie z art. 27 b ust. 1 pkt 2 tej samej ustawy, podatek dochodowy w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej w roku podatkowym zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.
Ustawa podatkowa nie zawiera zastrzeżenia, że pomniejszeń tych można dokonywać również o zapłacone składki na podstawie rozporządzeń unijnych od czasu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, a zatem tutejszy organ uważa, iż nie ma podstaw do odstąpienia od stosowania literalnej wykładni jej przepisów.