Naczelnik Kujawsko – Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiadzi na pismo Spółki z dnia 1 czerwca 2004r uzupełnione pismami z dnia 29 lipca 2004r (wpływ do tut. Urzędu dnia 2 sierpnia 2004r) oraz z dnia 30 sierpnia 2004r, w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego, wyjaśnia co następuje.

W powołanym wyżej piśmie Podatnik zwrócił się do tut. Organu z zapytaniem

dotyczącym sposobu dokumentowania usług świadczonych na rzecz kontrahentów zagranicznych.

Z pisma Strony wynika, iż świadczy ona usługi doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej i zarządzania – PKWiU 74.1, w postaci pośrednictwa w negocjacjach, na rzecz kontrahenta – osoby prawnej ze Szwajcarii, które zdaniem Strony winny być udokumentowane ,,zwykłym rachunkiem".

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz :

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę,

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Natomiast stosownie do art. 27 ust. 4 pkt. 3 przepis ust. 3 stosuje się do usług: prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); przetwarzania danych i dostarczania informacji: architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) – z zastrzeżeniem ust. 2 pkt. 1 ; tłumaczeń. Podatnik w piśmie z dnia 30 sierpnia 2004 określił, że wykonuje usługi doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1).

Usługi niematerialne, jeżeli są świadczone na rzecz podmiotów spoza Wspólnoty oraz podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż Polska, są zawsze opodatkowane w kraju siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zamieszkania usługobiorcy, niezależnie od tego, gdzie usługi te zostały faktycznie wykonane. (art 27 ust. 3 ustawy ).

Ponadto to zawsze usługobiorca jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT, gdyż jak to wynika z § 12 ust. 15 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 97, poz. 971) faktury wystawiane przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, świadczących usługi określone w art. 27 ust. 3 lub w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają adnotacje, iż podatek rozlicza nabywca.

Oznacza to, iż podatnik ma obowiązek wystawiać faktury VAT dokumentujące dokonanie takich czynności, ale faktury te nie muszą zawierać danych dotyczących stawki podatku, wartości podatku oraz wartości brutto usługi. Muszą natomiast zawierać informacje, że podatek VAT zostanie rozliczony przez nabywcę i dodatkowo numer VAT nabywcy nadany dla celów dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych, jeżeli nabywcą usług jest podmiot z Unii oraz numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy. Podatnik świadczący usługi doradztwa nie podlega obowiązkowi zarejestrowania się w Polsce jako podatnik VAT-UE.

Jednocześnie informuje się, iż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania wykonanych czynności ciąży na podatniku i ewentualne wątpliwości w tym zakresie należy rozswtrzygać po zasięgnięciu opinii właściwego organu statystycznego.

Odpowiedź zgodna jest ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej udzielenia.