W odpowiedzi na pismo z dnia 7 grudnia 2004r. (data wpływu 14 grudzień 2004r.), stanowiące zapytanie w zakresie podatku od towarów i usług, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź – Bałuty działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje:

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

W powołanym wyżej art. 86 ust. 3 ustawy mowa jest o samochodach osobowych oraz innych pojazdach samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru DŁ = 357 kg + n x 68 kg gdzie:DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność;n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy.

Dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3 - w myśl art. 86 ust. 5 ustawy - określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Zgodnie z art. 2 pkt 56 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 58, poz. 515) dopuszczalna ładowność pojazdu stanowi różnicę dopuszczalnej masy całkowitej i masy własnej pojazdu i określana jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji.

Z powołanych wyżej przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem danego pojazdu za samochód osobowy lub inny pojazd samochodowy. Istotne jest, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w art. 86 ust. 3 ustawy.

Z przedstawionego w ww. piśmie stanu faktycznego wynika, że posiada Pan samochód Volkswagen LT 35 o dopuszczalnej ładowności 1.630 kg, ilości miejsc - 3. Samochód ten został sprowadzony z zagranicy w 2002r. Nie posiada Pan wyciągu ze świadectwa homologacji, ani decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji.

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy dotyczący braku możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy nie ma zastosowania do pojazdów, jeżeli z danych technicznych dla danego typu pojazdu wynika, że posiadają kryteria konstrukcyjne samochodów ciężarowych przeznaczonych wyłącznie do przewozu ładunków.

W przypadku użytkowania pojazdu samochodowego, który w konkretnym stanie faktycznym u danego podatnika bezspornie konstrukcyjnie przeznaczony jest wyłącznie do przewozu towarów, nie ma zastosowania ww. art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem z konstrukcji posiadanego przez Pana ww. pojazdu samochodowego wynika, że jest on przeznaczony wyłącznie do przewozu towarów, to przysługuje prawo do odliczenia podatku na ogólnych zasadach określonych w ww. ustawie o podatku od towarów i usług.