W świetle uregulowania prawnego zawartego w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 1993r. Nr 90, poz 416 z późn. zm. ) wszystkie otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń stanowią przychód podatnika.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 w/w ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądż ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W stanie prawnym obowiązującym w latach 1992 - 1997, pomoc finansowa na budownictwo mieszkaniowe, udzielona funkcjonariuszom Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej na podstawie zarządzenia nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 marca 1993r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, UOP, SG i PSP oraz zasad jej przyznawania i zwracania (Dz. Urz. MSWiA Nr 3, poz. 40 z późn. zm. ) - co do zasady - miała charakter zwrotny.

Bezzwrotny charakter świadczenie miało jedynie w odniesieniu do otrzymujących je funkcjonariuszy, których okres służby stałej wynosi co najmniej 10 lat, a także emerytów i rencistów. Zarządzenie przewidywało konieczność zwrotu omawianego świadczenia w przypadku funkcjonariuszy, których stała służba trwa krócej niż 10 lat, a w razie zwolnienia funkcjonariusza ze służby przed upływem tego okresu, udzielona pomoc finansowa podlegała zwrotowi z zastosowaniem umorzenia w wysokości 1/10 kwoty tej pomocy za każdy pełny rok służby stałej.

Warunkiem otrzymania pomocy było złożenie przez funkcjonariusza zabezpieczenia w postaci weksla gwarancyjnego, poręczonego przez dwóch żyrantów. W przypadku umorzenia pomocy finansowej ( wywiązania się funkcjonariusza z warunków określonych w zarządzeniu ) weksel podlegał zwrotowi.

A zatem świadczenie było bezzwrotne w przypadku emerytów i rencistów lub po upływie 10 lat stałej służby funkcjonariusza. Dlatego też przychód, w rozumieniu art. 11 ust. 1 w/w ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych powstawał:- w przypadku emerytów i rencistów - w momencie otrzymania pomocy finansowej,- w przypadku funkcjonariuszy - z dniem przekroczenia 10 lat służby stałej lub- w przypadku funkcjonariuszy zwolnionych ze służby stałej przed upływem 10 lat - w momencie zastosowania umorzenia ( 1/10 kwoty pomocy za każdy rok służby stałej ).

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że będąc funkcjonariuszem policji zatrudnionym w Komendzie Rejonowej Policji mianowanym na funkcjonariusza stałego w dniu 01.07.1994r. otrzymał Pan w dniu 10.11.1994r. pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe na podstawie paragrafu 4 ust. 1 w związku z paragrafem 9 zarządzenia nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 marca 1993r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz zasad jej przyznawania i zwracania.

Kwoty z tytułu w/w pomocypłatnik nie doliczył w roku otrzymania do przychodów Podatnika, uzyskanych ze stosunku służbowego i nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy.

Mając powyższe na uwadze Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż w Pana przypadku przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych od otrzymanej w 1994r. pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe powstał z dniem przekroczenia 10 lat służby stałej.

W związku z tym w świetle art. 70 paragraf 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. nr 137, poz. 926 z późn. zm. ) zobowiązanie podatkowe w przedmiotowej sprawie nie przedawniło się.