INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25.07.2012 r. (data wpływu 27.07.2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 24.09.2012 r. (data wpływu 27.09.2012 r.) na wezwanie z dnia 19.09.2012 r. Nr IPPB3/423-541/12-2/KK, IPPB2/415-689/12-2/AS o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych w związku z używaniem samochodu prywatnego dla celów służbowych przez pracowników na terenie Rosji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych w związku z używaniem samochodu prywatnego dla celów służbowych przez pracowników na terenie Rosji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19.09.2012 r. Nr IPPB3/423-541/12-2/KK, IPPB2/415-689/12-2/AS, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienie złożonego wniosku poprzez wskazanie, czy interpretacja przepisów prawa podatkowego ma być wydana wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy także w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazano, że jeżeli interpretacja ma dotyczyć przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas należy dokonać dodatkowej opłaty w kwocie 40,00 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej w Warszawie i przesłać kserokopię dowodu uiszczenia opłaty do tut. Organu - w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wniosek uzupełniono w terminie, tj. pismem z dnia 24.09.2012 r. (data wpływu 27.09.2012 r., data nadania w placówce pocztowej 25.09.2012 r.), ponadto w dniu 24.09.2012 r. uiszczono dodatkową opłatę od wniosku w wysokości 40 zł.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. posiada zarejestrowane Przedstawicielstwo w Rosji, w San Petersburgu, w którym na umowę o pracę zatrudnione są dwie osoby. Spółka chciałaby w przyszłości podpisać umowę z pracownikiem przedstawicielstwa, o korzystaniu z prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych. Pracownik w celu uzyskania zwrotu poniesionych kosztów byłby zobowiązany do przedłożenia Spółce z o.o. - z siedzibą w W. dowodów w postaci faktur, rachunków, biletów parkingowych, biletów za przejazd autostradą wystawionych na Spółkę z o.o. oraz do prowadzenia ewidencji faktycznie przejechanych kilometrów w celach służbowych.

Wydatki związane z używaniem samochodu, byłyby uznawane za koszty uzyskania przychodów tylko do wysokości kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu 0,8358 zł dla samochodu osobowego o pojemności powyżej 900cm 3.

Przedstawicielstwo spółki nie jest jednostką samofinansującą. Koszty utrzymania Przedstawicielstwa ponosi Spółka z o.o. w W. zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami podatkowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy firma - Spółka z o.o. będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zwrócone wydatki jakie poniesie pracownik zatrudniony w przedstawicielstwie w San Petersburgu, w związku z używaniem prywatnego samochodu osobowego w celach służbowych na terenie Rosji... Wysokość uznanych kwot za koszty uzyskania przychodów byłaby nie wyższa niż wysokość kilometrówki skalkulowana według obowiązujących stawek za 1 km zgodnie z rozporządzeniem ministra infrastruktury z 25 marca 2002 roku w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, tj. 0,8358 zł dla samochodów o pojemności powyżej 900 cm 3.
2. Czy istnieje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, przez osobę która korzystałaby z samochodu prywatnego do celów służbowych na terenie Rosji...
3. Czy kwotę zwróconych pracownikowi wydatków, poniesionych na eksploatację pojazdu należałoby doliczyć do dochodu pracownika, który jest zatrudniony w Przedstawicielstwie w San Petersburgu...
   
   

Odpowiedź na pytanie Nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Odpowiedź na pytania Nr 1 i 2 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania Nr 3:

Kwota poniesionych wydatków na eksploatację samochodu prywatnego do celów służbowych, zwróconych pracownikowi nie stanowiłaby dochodu pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku dochodowego, jeżeli samochód jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

Z omawianego zwolnienia korzystają zatem podatnicy, którym przepisy odrębnych ustaw gwarantują możliwość przyznania prawa do zwrotu poniesionych kosztów, bądź nakładają na pracodawcę obowiązek zwrotu pracownikowi tych kosztów. Przykładowo omawianym zwolnieniem objęty jest zwrot kosztów z tytule używania własnego samochodu dla celów pracodawcy w przypadku listonoszy i pracowników Służby Leśnej.

Powyższe zwolnienie dotyczy m.in. listonoszy, pracowników służby leśnej oraz pracowników socjalnych, gdyż uprawnienia w tym zakresie przyznają im przepisy wspomnianych poniżej odrębnych ustaw, tj.:

• ustawy z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej „Poczta Polska” (Dz. U. z Nr 180, poz. 1109),

• ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 ze zm.),

• ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U z 2009 Nr 175, poz. 1362 ze zm.).
  
  

Jak wynika z art. 19 ustawy o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej "Poczta Polska” listonoszom używającym własnych pojazdów do celów służbowych, w jazdach lokalnych, może być przyznane prawo do zwrotu kosztów związanych z używaniem tych pojazdów - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego lub do wysokości nieprzekraczającej stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, Nr 176, poz. 1238 i Nr 192, poz. 1381), jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.

Powołany powyżej przepis ustawy o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej "Poczta Polska” przewiduje możliwość przyznania prawa do zwrotu kosztów związanych z używaniem własnych pojazdów do celów służbowych. Należy zatem stwierdzić, iż jest to przepis ustawowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast stosownie do postanowień art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Powołany powyżej przepis ustawy o pomocy społecznej odnosi się do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych. Przewiduje on możliwość przyznania takiego zwrotu, w sytuacji gdy pracodawca nie ma możliwości zapewnienia dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji. Należy zatem stwierdzić, iż jest to przepis ustawowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.) zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem, o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka z o.o. posiada zarejestrowane Przedstawicielstwo w Rosji, w San Petersburgu, w którym na umowę o pracę zatrudnione są dwie osoby. Spółka chciałaby w przyszłości podpisać umowę z pracownikiem przedstawicielstwa, o korzystaniu z prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych. Pracownik w celu uzyskania zwrotu poniesionych kosztów byłby zobowiązany do przedłożenia Spółce z o.o. - z siedzibą w W. dowodów w postaci faktur, rachunków, biletów parkingowych, biletów za przejazd autostradą wystawionych na Spółkę z o.o. oraz do prowadzenia ewidencji faktycznie przejechanych kilometrów w celach służbowych. Wydatki związane z używaniem samochodu, byłyby uznawane za koszty uzyskania przychodów tylko do wysokości kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu 0,8358 zł dla samochodu osobowego o pojemności powyżej 900cm 3. Przedstawicielstwo spółki nie jest jednostką samofinansującą. Koszty utrzymania Przedstawicielstwa ponosi Spółka z o.o. w W. zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami podatkowymi.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż przyznany zwrot kosztów używania pojazdu stanowiącego własność pracowników zatrudnionych w Przedstawicielstwie, nie korzysta ze zwolnienia podatkowego w zakresie wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnienie to stosuje się wyłącznie, w sytuacji gdy obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw. W praktyce zwolnienie, o którym mowa dotyczy przede wszystkim pracowników służby leśnej i listonoszy oraz pracowników socjalnych do których obowiązków należą świadczenia pracy socjalnej w środowisku stosownie do art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej.

Skoro zatem brak jest przepisów, z treści których wynikałby wprost obowiązek zwrotu przedmiotowych kosztów nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że zwrot kosztów z tytułu używania własnego samochodu w jazdach lokalnych dla celów służbowych prywatnego samochodu pracownika zatrudnionego w Przedstawicielstwie w San Petersburgu – w wysokości ustalonej na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód ze źródła określonego w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego płatnik, zobowiązany jest do doliczenia tego przychodu do wynagrodzenia pracownika oraz obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Powyższe wynika z treści art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie natomiast z art. 38 ust. 1 ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Reasumując należy stwierdzić, iż :

• Kwoty wydatków zwracane pracownikowi, poniesionych na eksploatację pojazdu stanowią przychód podlegający opodatkowaniu i należy je doliczyć do dochodu pracownika, który jest zatrudniony w Przedstawicielstwie w San Petersburgu.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.