Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Śródmieście w odpowiedzi na Pana pismo z dnia 11.12.2004 r. (data wpływu: 15.12.2004 r.). w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów amortyzacji od inwestycji w obcym środku trwałym – działając w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) przekazuje poniższe informacje:

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż Podatnik na podstawie zawartej umowy leasingu operacyjnego użytkuje samochód dostawczy Daewoo/Lublin III rok produkcji 2004, którego wartość ofertowa wynosiła 51.600,00 zł. Okres trwania umowy wynosi 36 miesięcy. W samochodzie tym Podatnik dokonał zamontowania urządzenia podnoszącego (winda – udźwig 300 kg) o wartości 10.014,30 zł. Zakup tego urządzenia potraktowany został przez podatnika jako inwestycja w obcym środku trwałym, od którego zgodnie z art. 22 j ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych naliczana będzie amortyzacja w wysokości 40%, stanowiąca koszt uzyskania przychodu.

Przepis art. 22 a ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 654 ze zm.) stanowi, iż amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Ustawa podatkowa nie definiuje wprost pojęcia „inwestycji w obcych środkach trwałych”. W praktyce przyjmuje się, że inwestycją w obcym środku trwałym są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który jest używany na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Inwestycje w obcym środku trwałym są to wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika. Z art. 22 g ust. 17 w/w ustawy wynika, że środki trwałe uznaje się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Zgodnie z art. 22 j ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym, że dla inwestycji w obcych środkach transportu okres amortyzacji nie może być krótszy niż 30 miesięcy tj. stawka amortyzacyjna w skali roku nie może przekroczyć 40%.

Reasumując, na podstawie przedstawionego w piśmie stanu faktycznego oraz w świetle przywołanych powyżej przepisów podatkowych Podatnik może dokonywać amortyzacji od inwestycji w obcym środku trwałym w postaci urządzenia podnoszącego wg stawki 40% w skali roku i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.