Naczelnik Urzędu Skarbowego odpowiadając na pismo w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zmian.) informuje, iż kwestię kosztów uzyskania przychodów z tytułu działalności gospodarczej, regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zmian.).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Z powyższego wynika, że aby uznać wydatek za koszt podatkowy, muszą zostać spełnione dwa warunki:
1) musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu
2) oraz nie może być wymieniony w katalogu negatywnym tj. ustawowym wykazie kosztów nie uznanych za koszt podatkowy – art. 23 ww. ustawy.

Z dyspozycji powyższego zapisu, podatnik może odliczyć od przychodów koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, iż są to racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W złożonym wniosku podatnik zwraca się z zapytaniem, czy zakup broni myśliwskiej, amunicji myśliwskiej i innych akcesoriów, może traktować jako koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Podatnik zgłosił działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego, gospodarki łowieckiej, hodowli i pozyskiwaniu zwierząt łownych.

Podatnik zaznacza, iż posiada zezwolenie na broń i amunicję myśliwską, spełnia więc wymogi na jej posiadanie i użytkowanie zgodnie z przeznaczeniem. Podnosi ponadto, iż w jego przypadku – broń, amunicja i optyka jest narzędziem pracy, w związku z czym winien ją potraktować jako koszt uzyskania przychodu lub środek trwały podlegający amortyzacji.Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego uznać można, że wydatek na zakup broni myśliwskiej, amunicji myśliwskiej i innych akcesoriów, ma związek z wykonywaną przez podatnika działalnością gospodarczą i uzyskiwaniem z tego tytułu przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie na podstawie art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast zgodnie z art. 22a ust. 1 amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania przedmioty, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Zaś art. 22 d ust. 1 stanowi, iż podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o którym mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Zatem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli wydatek na zakup broni myśliwskiej, amunicji myśliwskiej i innych akcesoriów, jest niezbędny w związku z wykonywaną działalności gospodarczą, stanowi koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bądź będzie zwiększał koszty prowadzonej działalności gospodarczej w formie odpisów amortyzacyjnych.