Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu działając w oparciu o art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 z zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 14 października 2004 roku udziela informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczącej wysokości ulgi podatkowej z tytułu wspierania kościelnej działalności charytatywno - opiekuńczej.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) dopuszcza możliwość odliczenia od dochodu przed jego opodatkowaniem kwot darowizn przekazanych na cele:
a) określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie, realizującym te cele,
b) kultu religijnego.
- w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż 350,00 zł.
Zgodnie z art. 26 ust. 7 tej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 pkt. 9 musi być udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu.
Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96 poz. 873) sfera zadań publicznych, o której mowa w ustawie, obejmuje zadania w zakresie działalności charytatywnej.
Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej o stosunku państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego.
Oprócz darowizn wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Polsce (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) od czasu wejścia w życie tej ustawy stanowi w zdaniu pierwszym, że „darowizny na kościelną działalność charytatywno - opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym i podatkiem wyrównawczym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdania o przeznaczeniu jej na tę działalność".

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że dokonują Państwo darowizn na wspieranie kościelnej działalności charytatywno - opiekuńczej zgodnie z art. 38 oraz 39 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. 29 poz. 154 ze zm.).
Regulacja dotycząca kwestii wielkości kwoty, którą podatnik może odliczyć od dochodu z tytułu poczynionych darowizn zawarta w przepisie ustawy o podatku dochodowym nie zawiera odwołania do innych przepisów. Wykładnia gramatyczna wymienionego przepisu wyraźnie wskazuje na to, że odliczeniu od dochodu z tytułu darowizn poczynionych na cele wymienione w tym przepisie podlega kwota nie przekraczająca 350 zł.

Zaznacza się, że do oceny podatkowych skutków darowizn na kościelną działalność charytatywno - opiekuńczą miarodajny jest wyłącznie tekst ustawy podatkowej. Trzeba bowiem pamiętać, że zgodnie z Ordynacją podatkową obowiązki podatkowe ustalają ustawy podatkowe. Ustawami podatkowymi są ustawy regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych oraz podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. Natomiast przepisami prawa podatkowego są ustawy dotyczące podatków, opłat oraz nie podatkowych należności budżetowych, a także wydane na ich podstawie akty wykonawcze. Natomiast zakres podmiotowy obowiązku podatkowego, przedmiot opodatkowania, moment powstania obowiązku podatkowego oraz stawki podatkowe określają ustawy podatkowe. Taką ustawą jest właśnie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych i rzeczą ustawodawcy podatkowego jest ustanowienie oraz zniesienie przywileju podatkowego. Dlatego przy darowiznach miarodajny jest wyłącznie tekst ustawy podatkowej. Taka wykładnia realizuje zresztą zasady konstytucyjne. Za uznaniem, że w przypadku wszelkich darowizn na działalność charytatywno - opiekuńczą ma zastosowanie ograniczenie wynikające z wymienionego wyżej przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może także przemawiać preambuła i art. 32 ust. 3 Konstytucji. Wynika z nich nakaz równego traktowania osób fizycznych, bez względu na ich wyznanie lub jego brak. Przyjęcie, że osoby fizyczne dokonujące darowizn na rzecz działalności charytatywno - opiekuńczej większości kościołów są uprzywilejowane podatkowe w stosunku do osób bezwyznaniowych, które chcą wesprzeć działalność opiekuńczo -charytatywną organizacji świeckich lub swoich związków, może naruszać zasadę równości.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego darowizny na kościelną działalność charytatywno - opiekuńczą podlegają w 2004 roku odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości nie przekraczającej 350 zł.