W odpowiedzi na wniosek złożony w dniu 03 grudnia 2004r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, działając zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), uprzejmie informuję.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego sprawy, Spółka rozwiązała z pracownikiem umowę o pracę w 2002 r. Pracownik, zawarł ze Spółką na początku trwania umowy o pracę porozumienie, na podstawie którego po rozwiązaniu umowy o pracę, przysługuje mu prawo do odprawy w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia, niezależnie od przyczyny stanowiącej podstawę rozwiązania stosunku pracy. W związku z zakończonym sporem przed Sądem Pracy, Spółka zamierza wypłacić odprawę.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, że źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Zaś stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody m.in. ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W omawianym przypadku, o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy w myśl wymienionego art. 12 ust. 1 decyduje okoliczność czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tego artykułu, czy także inna osoba nie związana z pracodawcą. Podstawą nabycia prawa do odprawy pieniężnej przez byłego pracownika jest łączący go poprzednio z pracodawcą stosunek pracy oraz wystąpienie okoliczności powodujących wymagalność roszczenia o wypłatę odprawy w postaci rozwiązania umowy o pracę – niezależnie od przyczyny stanowiącej podstawę rozwiązania stosunku pracy .

Wobec powyższego odprawa wypłacona byłemu pracownikowi na podstawie ww. przepisów stanowi przychód z tytułu dotychczasowego stosunku pracy. W związku z powyższym stosownie do art. 31 i art. 32 (oraz 38) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodów tych wypłaconych pracownikom, w tym również od odpraw z tytułu rozwiązania umowy o pracę zakład pracy jako płatnik obowiązany jest potrącać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, płatnikiem tym zgodnie z art. 31 jest osoba prawna dokonująca wypłaty świadczenia. Przy czym pracodawca powinien dokonać obliczenia i poboru podatku od faktycznie wypłaconej a nie tylko naliczonej odprawy. Pobór zaliczek na podatek dochodowy powinien nastąpić w miesiącu, w którym faktycznie wystąpi wypłata, a przychód wynikający z odprawy ujęty w deklaracji PIT-4 za ten miesiąc.

Niniejszej informacji udzielono uwzględniając stan faktyczny przedstawiony w piśmie oraz na podstawie obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego na dzień udzielania odpowiedzi.