Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Kujawsko – Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy, w odpowiedzi na pismo Spółki z dnia 19 października 2004r. w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego, wyjaśnia co następuje.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Jednostka w ramach prowadzonej działalności handlowej zamierza wynająć powierzchnię magazynową w spółce “...’’ w ... i tam składować wyroby gotowe (na podstawie podpisanej umowy), a następnie sprzedawać je podmiotom na terenie innych państw UE. Obie Jednostki posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny.

Podatnik prosi o zajęcie stanowiska w przedmiotowej sprawie, tzn.:

1. Czy ... w ... może wynająć powierzchnię składową w spółce ... w ..., dokumentując takie operacje dokumentami przewozowymi.
2. Czy ... w ... może zaliczyć przemieszczanie towarów do dostawy wewnątrzwspólnotowej i wykazać w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej.

Zdaniem Jednostki, Spółka może wynająć powierzchnię składową, w innym państwie UE i przemieszczać towary z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Przemieszczanie towarów na podstawie potwierdzonych dokumentów przewozowych (wydania magazynowego i dokumentu przewozowego), będzie stanowiło dostawę wewnątrzwspólnotową opodatkowaną stawką podatku 0%. Natomiast sprzedaż na terenie Holandii opodatkowana będzie według holenderskiej stawki sprzedaży krajowej. W składanej deklaracji VAT-7 w Polsce nie pojawi sie obrót z tego tytułu. Zdaniem ..., Spółka będzie obowiązana do rozliczenia holenderskiej krajowej sprzedaży towarów. Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. Jednostka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z dostawą towarów dokonaną poza terytorium kraju. Odnośnie wykazywania przemieszczeń w informacji podsumowującej, Jednostka nie potrafi zająć stanowiska.

Ponadto Spółka ma również wątpliwość co do podatkowej strony usług związanych z wynajęciem powierzchni magazynowych jak rownież usługami z tytułu załadunku i rozładunku towarów. Kierując się zapisem art. 27 ust. 1, Jednostka uważa, że podatek od towarów i usług z tytułu załadunku i wyładunku oraz czynności wynajęcia zapłaci świadczący usługę, gdyż miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmiot świadczący usługę posiada siedzibę lub miejsce stałego prowadzenia działalności.

Tut. Organ zauważa, iż w trybie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 42 ust. 14, wyżej cytowanej ustawy, przepisy ust. 1-4 i 11-13 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3.

Wobec powyższego wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, między innymi pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99 ustawy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (pkt 2 ww. przepisu). Dowodami, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 3 cyt. ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. kopia faktury dostawy,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4. dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju. Otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów.

Reasumując przedstawione wyżej przepisy ustawy, przemieszczenie przez podatnika, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium Polski na terytorium Holandii w świetle przedmiotowej ustawy stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i winno być wykazane w deklaracji od towarów i usług VAT-7 oraz informacji podsumowującej VAT UE w Polsce, natomiast transfer towarów na terytorium Holandii podlega w tym kraju opodatkowaniu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie zgodnie z którym podatnik dokonuje naliczenia podatku wg stawki obowiązującej w tym państwie.

Ponadto tut. Organ pragnie zauważyć, iż w trybie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Należy jednak mieć na uwadze, iż istotną przesłanką, stanowiącą o uznaniu dostawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, jest ostateczne przeznaczenie towaru, a więc okoliczność, czy zostanie on sprzedany w państwie członkowskim, w którym znajduje się magazyn, czy też przeznaczony do wywozu do jeszcze innego kraju UE lub na eksport. Należy bowiem zaznaczyć, że zgodnie z art. 13 ust. 4 pkt 5 wyżej cytowanej ustawy o VAT, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów przemieszczenia towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, jeżeli przemieszczenie towarów następuje na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest wewnątrzwspólnotowa dostawa.

Ponadto w myśl art. 13 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r., nie uznaje się za dostawę przemieszczenia towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski, jeżeli towary mają być przedmiotem eksportu przez tego podatnika. Warunkiem jest, aby podatnik posiadał dokument celny potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu na terytorium Polski, jeżeli wywóz z terytorium Wspólnoty jest potwierdzony przez urząd celny wyjścia na terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Sprzedaż dokonana przez polskiego podatnika z należącego do niego magazynu, lecz znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów pod warunkiem, że:

– towary te będą służyć działalności opodatkowanej na terenie tego państwa członkowskiego, a więc nie zostaną przeznaczone na eksport, bądź też wysłane lub transportowane do jeszcze innego, kolejnego państwa członkowskiego,

– podatnik uzyska w państwie położenia magazynu numer identyfikacyjny poprzedzony właściwym dla tego państwa kodem, co oznacza, że dostawa zostanie dokonana na rzecz podatnika zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Od spełnienia tych warunków zależy możliwość zastosowania stawki 0% z tytułu dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Jednocześnie w związku z wątpliwościami Spółki w zakresie usług najmu, załadunku i rozładunku towarów, tut. Organ podatkowy wyjaśnia, iż zgodnie z art. 27, ust 1, oraz art. 28 cyt. ustawy; w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. W przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3. W przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Odpowiedź zgodna jest ze stanem prawnym aktualnym na dzień jej udzielenia.