Dnia 23 listopada 2004 do tut. urzędu wpłynął wniosek Pani ... prowadzącej prywatną praktykę stomatologiczną w Szubinie o udzielenie informacji w zakresie stosowania prawa podatkowego, w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wnosząc zapytanie zawarła w nim następujący stan faktyczny:

Jest podatnikiem zwolnionym od podatku od towarów i usług świadczącym usługi stomatologiczne. Ponadto wydzierżawia część lokalu (będącego środkiem trwałym), w którym prowadzi gabinet stomatologiczny. Wątpliwość polega na tym, czy usługa dzierżawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czy jest zwolniona od podatku.

Zdaniem wnioskodawczyni , zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy wartość czynszu jest zwolniona od podatku od towarów i usług, gdyż nie osiągnęła w ubiegłym roku podatkowym, ani też w poprzednich latach sprzedaży opodatkowanej, a więc nie przekroczyła kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro.

Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nakle n.Not. informuje:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej z złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Do wartości sprzedaży, o której mowa wyżej, nie wlicza się również odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Zgodnie z ust. 5 tego artykułu jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Zgodnie z treścią art. 168 ust. 3 cyt. wyżej ustawy o PTU do obliczania wartości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113, za rok 2003 oraz za okres od dnia 1 stycznia do 30 kwietnia 2004r. przyjmuje się wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 175 tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U.Nr 11, poz. 50 z późn.zm.).

W myśl art. 14 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym zwalnia się od podatku podatników u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów i usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10.000 EURO.

Tak więc do określenia kwoty, przekroczenie której powoduje utratę prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w VAT za 2003 r. oraz za okres od 1 stycznia do 30 kwietnia 2004 r. bierze się pod uwagę obroty z czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku, natomiast od 1 maja 2004 r. wyłącznie obroty z czynności opodatkowanych. W myśl art. 113 ust. 11 w/w ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zatem w ocenie tut. organu podatkowego przedstawione przez Panią stanowisko w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe. Albowiem, jak zaznaczono powyżej, do limitu sprzedaży stanowiącej równowartość 10.000 euro do maja 2004 r. wliczana była zarówno sprzedaż opodatkowana jak i nieopodatkowana. Zatem przekroczenie przez Panią kwoty sprzedaży opodatkowanej i nieopodatkowanej w 2003 r. bądź w roku 2004 w okresie od 1 stycznia do 30 kwietnia równowartości 10.000 euro automatycznie powodowało więc konieczność opodatkowania podatkiem od towarów i usług nadwyżki ponad tę kwotę.

Od momentu przekroczenia tej kwoty każda czynność wykonana przez Panią, która na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) podlega opodatkowaniu tym podatkiem powinna być opodatkowana, rozliczona w złożonej deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, a podatek wynikający do zapłaty wpłacony na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego. Na taki stan rzeczy nie ma wpływu to, czy w 2003 r. świadczone przez Panią usługi były przedmiotowo zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z wyżej cyt. ustawą o podatku od towarów i usług, wynajem lokali użytkowych nie podlegał zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stawką właściwą do opodatkowania tego rodzaju usług jest stawka podstawowa 22%.

Informacji niniejszej udzielono na podstawie stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku, według stanu prawnego obowiązującego w dniu udzielenia odpowiedzi.