Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmuje Pan mieszkanie dla osób fizycznych. Mieszkanie to stanowi Pana własność od 1994 r. ale ze złożonych pism nie wynika jednoznacznie jaki jest jego tytuł prawny, czy jest to spółdzielcze własnościowe mieszkanie czy lokal będący odrębną Pana własnością.

W dniu 30.10.2004 r. zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy i będzie podlegało amortyzacji.

Zdaniem Pana zgodnie z art. 22m ust. 4 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r Nr 14, poz. 176 ze zm.), stawka amortyzacji dla tego lokalu wynosi 2,5%, ale z uwagi na to, że mieszkanie wcześniej było używane dłużej niż 60 miesięcy można również zastosować indywidualną stawkę 10%.

W przypadku własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu zgodnie z art. 22m ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%, a przy ustaleniu wartości początkowej tego prawa według zasady określonej w art. 22g ust.10 przy zastosowaniu stawki 1,5%.

Natomiast w przypadku lokalu będącego odrębną własnością odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z przepisami art. 22i, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wówczas na podstawie art. 22 j ust. 1 pkt 3 i art. 22j ust. 3 pkt 1 ww. ustawy można

ustalić indywidualne stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych budynków i lokali po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji do wysokości nie wyższej niż 10%. Przy czym środki trwałe uważa się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były one wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.