Z przedstawionego stanu faktycznego wynika:
-Spółka X zawarła umowę wspólnego przedsięwzięcia na projekt, w którym jest liderem,
-umowa konsorcjum została podpisana z inną firmą zagraniczną /udziały wynoszą po 50%/,
-kontrakt rozliczany jest na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę X do kontrahenta gdzie kwota faktury stanowi 100% przychodu dla Oddziału,
-zapłata za fakturę jest uiszczana w całości na konto Spółki,
-partner konsorcjum rozlicza się wystawiając Spółce fakturę /która stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu/ na swoją część kontraktu /50% wartości faktury wystawionej przez Spółkę do kontrahenta minus połowa kosztów kontraktu, co w rezultacie daje 50% udziału z wspólnego przedsięwzięcia dla obu partnerów konsorcjum/.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony w piśmie wyjaśniam: za wspólne przedsięwzięcie należy uznać wszelkiego rodzaju projekty, których realizacja oraz udział w przyszłych zyskach wiąże się z udziałem co najmniej dwóch podmiotów,a które jednocześnie nie łączą się z zawiązaniem formalnej struktury organizacyjnej, oraz nie polegają jedynie na czerpaniu dochodów z przedmiotów objętych jedynie współwłasnością czy też współposiadaniem. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze „umowy konsorcjum” nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego lecz stanowi porozumienie intencyjne stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego.

Kwestie opodatkowania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu zawartych umów o wspólnych przedsięwzięciach reguluje art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) zgodnie z którym przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną , ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia , wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału.Zasady powyższe stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W wypadku osiągania przychodów określonych w art. 5, osoby twierdzące, że uzyskują takie przychody powinny fakt ten udowodnić oraz wykazać wielkość udziałów. Dowodem w sprawie może być np. umowa pisemna, zeznania świadków bądź inne dowody.

Nadmienić należy, iż osoba prawna będąca udziałowcem np. wspólnego przedsięwzięcia, nie ewidencjonuje zdarzeń gospodarczych powstałych w tej spółce w swoich księgach rachunkowych. Ma natomiast obowiązek włączyć do deklaracji miesięcznej (CIT-2) oraz zeznania rocznego odpowiednio, kwotę uzyskanego w tej spółce przychodu, kosztów uzyskania przychodu, przysługujące obniżki dochodu, podstawy opodatkowania oraz podatku. W zeznaniu rocznym CIT-8 została wyodrębniona odrębna pozycja (27), w której należy wykazać przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych, w wysokości odpowiadającej udziałowi (art. 5 ustawy).

Zgodnie z zasadami dotyczącymi rozliczania kosztów i przychodów wyrażonymi w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z udziału ze wspólnego przedsięwzięcia zarówno koszty jak i przychody dzieli się proporcjonalnie do udziału jego uczestników i łączy z przychodami i kosztami z innych źródeł.

W związku z powyższym sposób rozliczenia przychodów i kosztów prezentowany przez Spółkę w przedmiotowej sprawie narusza przepisy art. 5.1 i 5.2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.