INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2012r. (data wpływu 22.05.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

• opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazanej kwoty dofinansowania - jest nieprawidłowe,
• prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku opodatkowania otrzymanej kwoty dofinansowania – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2012r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazanej kwoty dofinansowania oraz prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku opodatkowania otrzymanej kwoty dofinansowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: I., Spółka) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski, jest podatnikiem podatku od towarów i usług i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka pełni funkcję generalnego importera i dystrybutora na terytorium Polski pojazdów marki X. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż samochodów ciężarowych i dostawczych marki X oraz części zamiennych do pojazdów tej marki. W ramach tej działalności Spółka sprowadza na terytorium kraju pojazdy oraz części zamienne do tych pojazdów w celu ich dystrybucji i sprzedaży na polskim rynku.

Ze względu na specyfikę rynku sprzedaży pojazdów, Spółka współpracuje z siecią punktów sprzedaży pojazdów marki X zlokalizowanych na terenie całego kraju, poprzez które dokonuje dystrybucji swoich towarów (głównie samochodów ciężarowych, dostawczych i części zamiennych). Punkty sprzedaży są prowadzone przez autoryzowanych dealerów X (dalej: Dealerzy lub Dealer), którzy są odrębnymi od Spółki podatnikami VAT i podatku dochodowego prowadzącymi samodzielnie i na własny rachunek działalność gospodarczą obejmującą m.in. sprzedaż i serwis pojazdów marki X.

Pełnienie funkcji generalnego importera i dystrybutora towarów marki X na polskim rynku wymaga od Spółki, oprócz czynności stricte związanych ze sprzedażą towarów, także prowadzenia szeroko rozumianych akcji reklamowych i marketingowych oraz innego rodzaju działań mających na celu intensyfikację sprzedaży dystrybuowanych przez I. towarów.

Działalność taka zakłada m.in.:

• dbałość o właściwe postrzeganie marki X przez potencjalnych klientów,
• dbałość o przestrzeganie przez autoryzowane punkty dealerskie określonych standardów w zakresie sprzedaży i obsługi posprzedażowej klientów dokonujących zakupów pojazdów dystrybuowanych przez I.,
• wspieranie sprzedaży pojazdów marki X poprzez prowadzenie działań promocyjnych i reklamowych dotyczących zarówno marki X jak i poszczególnych modeli pojazdów dystrybuowanych przez I..
  
  

Każdy Dealer prowadzący autoryzowany punkt sprzedaży pojazdów marki X jest zobowiązany m.in. do właściwego oznakowania, na własny koszt, swojego obiektu zgodnie z określonymi standardami. Niemniej, w ramach realizacji opisanych powyżej działań mających na celu dbałość o właściwe postrzeganie marki X w Polsce, zwiększenie konkurencyjności punktów sprzedaży pojazdów X oraz wsparcie rozwoju rynku sprzedaży pojazdów marki X, Spółka zaoferowała Dealerom, którzy otwierają nowe punkty sprzedaży pojazdów marki X, wsparcie finansowe ich inwestycji w postaci dofinansowania części kosztów zakupu atrakcyjnego wizualnie oznakowania tych punktów. Na oznakowanie takie składają się, wykonane z wysoką dbałością o jakość i estetykę, różnego rodzaju elementy i konstrukcje takie jak: totemy podświetlane z nazwą marki i logo X, płyty naścienne z oznaczeniem logo X oraz logo Deleara, oznakowane bramki oraz płyty drzwi wejściowych zawierające logo X.

W tym celu z Dealerami dokonującymi inwestycji w zakresie otwarcia nowego punktu sprzedaży i wyrażającymi wolę skorzystania z dofinansowania oferowanego przez I., Spółka zawiera umowę o dofinansowanie kosztów zakupu oznakowania firmowego (Umowa). Umowa ta przewiduje, że:

• Dealer na własny rachunek i na własny koszt nabędzie oznakowanie do nowootwieranego punktu sprzedaży pojazdów marki X,
• po nabyciu oznakowania Dealer przedstawi Spółce dokumenty potwierdzające zakup i zapłatę za nabyte oznakowanie,
• X Poland dofinansuje Dealerowi wartość oznakowania poprzez zwrot części kosztów nabycia oznakowania (w formie przelewu środków pieniężnych na rachunek bankowy Dealera),
• w przypadku zakończenia współpracy między stronami (rozwiązanie umowy dealerskiej) przed upływem 10 lat od dnia zawarcia Umowy o dofinansowanie Dealer będzie zobowiązany do zwrotu Spółce otrzymanej kwoty dofinansowania.
  
  

Zasadniczo, w przypadku rozwiązania umowy o współpracę w zakresie dystrybucji pojazdów marki X, na Dealerach ciąży obowiązek zdemontowania oznakowania punktu sprzedaży i nieposługiwania się znakiem X.

W przypadku Dealerów otwierających obecnie nowe punkty sprzedaży i zawierających Umowę o dofinansowanie, postępowanie z oznakowaniem, którego koszt zakupu dofinansowuje I., w przypadku rozwiązania umowy o współpracę jest nieznacznie zmodyfikowane. Z uwagi na troskę Spółki o właściwe postępowanie z wizualnym przedstawieniem znaku firmowego X na przedmiotowym oznakowaniu Umowa o dofinansowanie przewiduje, że w przypadku gdyby doszło do zakończenia współpracy z Dealerem przed wskazanym 10-letnim okresem, Spółka zobowiązuje się do odkupu tego oznakowania od Dealera, a Dealer do jego sprzedaży do I.. Zakończenie współpracy po upływie wspomnianego 10-letniego okresu nie skutkuje już takim zobowiązaniem stron, w szczególności ze względu na fakt, iż nie przewiduje się aby Spółka była zainteresowana wykorzystaniem elementów oznakowania w swojej działalności po tak długim okresie ich użytkowania przez Dealera.

Dealer pozostaje jedynym właścicielem oznakowania (I. nie nabędzie żadnego udziału we własności oznakowania ze względu na przekazanie dofinansowania). Ze względu na to, że celem dofinansowania jest rozwój sieci sprzedaży w Polsce, a co za tym idzie, przeznaczone jest ono dla wsparcia finansowego tylko Dealerów otwierających nowe punkty sprzedaży pojazdów marki X, Umowa zastrzega, że oznakowanie będące przedmiotem dofinansowania nie może być przenoszone czy instalowane w innych obiektach, niż nowootwierany punkt sprzedaży należący do Dealera otrzymującego dofinansowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na tle przedstawionego stanu faktycznego kwota dofinansowania przekazana przez Spółkę Dealerowi stanowi wynagrodzenie za odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług przez tego Dealera podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o podatku VAT)...

Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez Dealera, w przypadku gdyby Dealer opodatkował otrzymane na podstawie Umowy od I. dofinansowanie podatkiem VAT oraz wystawił z tego tytułu fakturę VAT zawierającą naliczoną kwotę podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota dofinansowania inwestycji Dealera nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Definicję odpłatnej dostawy towarów zawiera art. 7 ustawy o VAT. W świetle przywołanego przepisu, o odpłatnej dostawie towarów można mówić wówczas kiedy w wyniku transakcji dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na kupującego w zamian za otrzymane wynagrodzenie.

W opisanym stanie faktycznym przekazane przez I. dofinansowanie dla Dealera nie wiąże się z przeniesieniem takiego prawa do oznakowania na Spółkę. Nie dochodzi również do przeniesienia udziału w prawie własności nowej inwestycji Dealera. Oznakowanie nadal pozostaje wyłączną własnością Dealera, który dokonał jego zakupu. W rezultacie, przekazanie kwoty dofinansowania przez Spółkę nie jest wynagrodzeniem za odpłatną dostawę towarów zrealizowaną przez Dealera dla Spółki. Do odpłatnej dostawy towarów dojdzie jedynie w sytuacji, gdy strony Umowy postanowią o zawarciu umowy kupna-sprzedaży przedmiotowego oznakowania (transakcja taka może mieć miejsce np. w przypadku gdy strony zakończą współpracę dotyczącą dystrybucji pojazdów marki X przed upływem 10 lat od dnia podpisania Umowy o dofinansowanie). Sam fakt przekazania kwoty dofinansowania inwestycji Dealera otwierającego nowy punkt sprzedaży nie może być więc uznany za wynagrodzenie z tytułu odpłatnej dostawy towarów dokonanej dla I..

W opinii Spółki, opisane okoliczności nie wskazują również aby dofinansowanie inwestycji Dealera stanowiło wynagrodzenie za świadczenie przez Dealera opodatkowanej podatkiem VAT odpłatnej usługi na rzecz Spółki (o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku VAT i zdefiniowanej w art. 8 tej ustawy).

Kwestia odpłatności za świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT była wielokrotnie przedmiotem interpretacji organów podatkowych oraz rozstrzygnięć Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W ich wyniku ukształtował się powszechnie akceptowany pogląd, zgodnie z którym, aby doszło do świadczenia odpłatnej usługi podlegającej opodatkowaniu VAT muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• między usługodawcą i usługobiorcą musi istnieć relacja: na mocy której dochodzi do świadczenia tj. określonego działania (aktywności) jednej osoby (tj. usługodawcy) na rzecz drugiej osoby (tj. usługobiorcy) w zamian za wynagrodzenie,
• między wykonaną czynnością przez świadczącego usługę i przekazaną mu zapłatą musi występować bezpośredni związek przyczynowy (zapłacone kwoty muszą stanowić rzeczywiste wynagrodzenie za skonkretyzowaną czynność usługobiorcy),
• dokonana przez usługobiorcę zapłata stanowi ekwiwalent świadczenia usługodawcy.
  
  

W opisanym stanie faktycznym, kwota dofinansowania przekazana przez I. Dealerowi ponoszącemu na własny rachunek koszty inwestycji nowego punktu sprzedaży nie jest wynagrodzeniem, stanowiącym zapłatę za usługę wyświadczoną przez Dealera. Właściwe oznakowanie punktów sprzedaży pojazdów marki X leży w interesie obu stron Umowy i, zdaniem Spółki, nie można twierdzić, że kwota dofinansowania pozostaje w bezpośrednim związku przyczynowym z, dającym się jasno określić, świadczeniem Dealera otrzymanym przez Spółkę i jednocześnie, że stanowi pieniężny ekwiwalent tego świadczenia.

W opisanych wyżej okolicznościach wypłaty dofinansowania nie można bowiem powiązać z żadną konkretną czynnością Dealera na rzecz X Poland, za której wykonanie Dealerowi należne byłoby wynagrodzenie w postaci uzgodnionej przez strony kwoty dofinansowania. W szczególności: dofinansowanie przyznane Dealerowi na podstawie Umowy nie jest zapłatą za jakąkolwiek dodatkową czynność, wykraczającą ponad te które i tak wynikają z zadań realizowanych przez Dealera w ramach współpracy z I. dotyczącej dystrybucji oraz serwisu pojazdów marki X (czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT przez Dealera w momencie ich realizacji, tj. zasadniczo w momencie sprzedaży przez Dealera pojazdu klientowi lub wykonania usługi serwisowej).

W rezultacie, zdaniem Spółki, przekazanego na podstawie Umowy dofinansowania nie można uznać za wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług opodatkowanych podatkiem VAT w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Stanowisko Spółki w sprawie drugiego pytania dotyczącego prawa I. do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez Dealera w związku z otrzymaniem przez niego dofinansowania uzależnione jest od odpowiedzi na pierwsze pytanie zadane we wniosku o interpretację.

Jeżeli za prawidłowe uznać stanowisko Spółki, zgodnie z którym kwota dofinansowania przekazana Dealerowi jako wsparcie jego inwestycji dotyczącej otwarcia nowego punktu sprzedaży nie jest wynagrodzeniem za świadczenie Dealera podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, wtedy I. nie nabędzie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę naliczonego podatku VAT wynikającą z faktury wystawionej przez Dealera. Wniosek taki jest skutkiem przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku VAT, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury, w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu.

W przeciwnym razie, jeżeli kwotę dofinansowania przekazaną przez I. na podstawie Umowy uznać w opisanych wyżej okolicznościach, za wynagrodzenie należne Dealerowi z tytułu dokonania czynności opodatkowanej podatkiem VAT (tj. odpłatnej dostawy towarów lub usług na rzecz I.), faktura Dealera wystawiona w związku z tą transakcją i otrzymana przez I. da Spółce prawo do pomniejszenia podatku należnego I. o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury. Prawo takie można wyprowadzić z ogólnej zasady dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT przez podatnika znajdującej wyraz w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazanej kwoty dofinansowania oraz prawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku opodatkowania otrzymanej kwoty dofinansowania.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z definicją zawartą w powyższym przepisie, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności” lecz jako własność ekonomiczną.

Dostawa towarów rozumiana zatem jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z powyższego wynika, iż definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Zatem świadczeniem jest nie tylko zachowanie aktywne, ale również powstrzymanie się od określonej aktywności albo znoszenie aktywności innej osoby. Na świadczenie mogą składać się jednocześnie zachowania związane zarówno z działaniem, jak i zaniechaniem, przy założeniu, że podjęcie pewnych działań lub zaniechanie pewnych czynności za wynagrodzeniem przynosi wymierną korzyść konkretnemu podmiotowi. Każda czynność wykonywana przez podatnika za wynagrodzeniem, której efektem jest świadczenie na rzecz drugiego podmiotu może być potraktowana jako odpłatne świadczenie usługi. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść, choćby potencjalną. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści związane z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach działań mających na celu dbałość o właściwe postrzeganie marki X w Polsce, zwiększenie konkurencyjności punktów sprzedaży pojazdów X oraz wsparcie rozwoju rynku sprzedaży zaoferował Dealerom, którzy otwierają nowe punkty sprzedaży wsparcie finansowe ich inwestycji w postaci dofinansowania części kosztów zakupu atrakcyjnego wizualnie oznakowania tych punktów. W tym celu Wnioskodawca z Dealerami dokonującymi inwestycji w zakresie otwarcia nowego punktu sprzedaży i wyrażającymi wolę skorzystania z dofinansowania zawiera umowę o dofinansowanie kosztów zakupu oznakowania firmowego. Umowa ta przewiduje, że Dealer na własny rachunek i na własny koszt nabędzie oznakowanie. Następnie po nabyciu oznakowania przedstawi Spółce dokumenty potwierdzające zakup i zapłatę za nabyte oznakowanie a Wnioskodawca dofinansuje Dealerowi wartość oznakowania poprzez zwrot części kosztów nabycia oznakowania. W przypadku zakończenia współpracy między stronami (rozwiązanie umowy dealerskiej) przed upływem 10 lat od dnia zawarcia umowy o dofinansowanie Dealer będzie zobowiązany do zwrotu Spółce otrzymanej kwoty dofinansowania. Ponadto w przypadku Dealerów otwierających obecnie nowe punkty sprzedaży i zawierających umowę o dofinansowanie, postępowanie z oznakowaniem, którego koszt zakupu dofinansowuje Wnioskodawca w sytuacji gdy doszłoby do zakończenia współpracy z Dealerem przed wskazanym 10-letnim okresem, Spółka zobowiązuje się do odkupu tego oznakowania od Dealera, a Dealer do jego sprzedaży. Dealer pozostaje jedynym właścicielem oznakowania (Wnioskodawca nie nabędzie żadnego udziału we własności oznakowania ze względu na przekazanie dofinansowania). Celem dofinansowania jest rozwój sieci sprzedaży w Polsce.

Mając na uwadze cytowane przepisy stwierdzić należy, iż sama czynność przekazania środków finansowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie rodzi żadnych obowiązków podatkowych, o ile nie pełni funkcji zapłaty z tytułu jakiegokolwiek świadczenia usług lub dostawy towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które przyczyniają się bezpośrednio do uzyskania korzyści przez wypłacającego. Aby uznać, że pomiędzy podmiotami doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy przekazaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem. Przekazana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca współpracuje z siecią punktów sprzedaży prowadzonych przez Dealerów, poprzez które dokonuje dystrybucji swoich towarów. W celu dbałości o właściwe postrzeganie marki, zwiększenie konkurencyjności punktów sprzedaży oraz wsparcie rozwoju rynku sprzedaży Wnioskodawca zaoferował Dealerom otwierającym nowe punkty sprzedaży pojazdów marki X wsparcie finansowe ich inwestycji w postaci dofinansowania części kosztów zakupu atrakcyjnego wizualnie oznakowania tych punktów. W tym celu z Dealerami wyrażającymi zgodę zawiera umowę o dofinansowanie kosztów zakupu oznakowania firmowego. Umowa ta przewiduje, że po nabyciu oznakowania i przedstawieniu dokumentów Wnioskodawca dokona zwrotu części kosztów nabycia oznakowania w formie przelewu środków pieniężnych na rachunek bankowy Dealera.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż pomiędzy Wnioskodawcą a Dealerem wystąpi świadczenie wzajemne. W przedmiotowej sprawie występuje bowiem usługodawca (Dealer), który wykonuje usługi na rzecz innego podmiotu (Wnioskodawcy). Na mocy zawartej umowy o dofinansowanie kosztów zakupu oznakowania firmowego Dealer wykona usługę związaną z dostosowaniem wizerunku punktu sprzedaży, standardów sprzedaży z oczekiwaniami Wnioskodawcy. Wnioskodawca dofinansowując część kosztów zakupu atrakcyjnego wizualnie oznakowania punktów sprzedaży, na które składają się różnego rodzaju elementy i konstrukcje takie jak: totemy podświetlane z nazwą marki i logo X, płyty naścienne z oznaczeniem logo X oraz logo Deleara, oznakowane bramki oraz płyty drzwi wejściowych zawierające logo X zostanie odpowiednio zareklamowany. Zatem Dealer na podstawie zawartej umowy dokona czynności stanowiących wymierną wartość reklamową i marketingową dla Wnioskodawcy. W takich okolicznościach zachowanie Dealera jest szeroko rozumianą usługą reklamowo – marketingową za wynagrodzeniem (zwrot części kosztów). Wobec powyższego, kwota dofinansowania przekazana przez Spółkę Dealerowi stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Tym samym, w tym zakresie, stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Odnośnie kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku otrzymania faktury opodatkowującej otrzymane dofinansowanie należy przywołać art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z którym w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka pełni funkcję generalnego importera i dystrybutora na terytorium Polski pojazdów marki X. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż samochodów ciężarowych i dostawczych marki X oraz części zamiennych do pojazdów tej marki. W ramach tej działalności Spółka sprowadza na terytorium kraju pojazdy oraz części zamienne do tych pojazdów w celu ich dystrybucji i sprzedaży na polskim rynku.

Jak wskazano powyżej, kwota dofinansowania przekazana przez Spółkę Dealerowi stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto zachowanie Dealera i dostosowanie punktu sprzedaży itp. w ramach dbałości o markę Wnioskodawcy związane jest pośrednio z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy. Zatem wobec przedstawionych okoliczności oraz przywołanych uregulowań prawnych stwierdzić należy, iż Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z faktury wystawionej przez Dealera dokumentującej otrzymane, na podstawie umowy, dofinansowanie.

Tym samym, w tym zakresie, stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.