Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo jednostki z dnia 18.10.2004 r. (znak: L.dz.GK.-312/140/04) z datą wpływu 20.10.2004 r.) dotyczące udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie uprzejmie informuje jak niżej:

Z pisma podatnika wynika, iż w ramach prowadzonej działalności dokonuje jednocześnie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, jak i sprzedaży zwolnionej od tego podatku. Dlatego też w celu prawidłowego określenia podatku naliczonego podatnik winien przypisać konkretne zakupy towarów czy też usług oraz związany z nimi podatek naliczony do określonego rodzaju sprzedaży (opodatkowanej albo zwolnionej od podatku). Stosownie bowiem do art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest z kolei możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynnościom, w związku z którymi podatnikowi takie prawo nie przysługuje (art. 90 ust. 2 ustawy).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu, stwierdzić należy, iż podatnik prowadząc jednocześnie sprzedaż zwolnioną (prawo do odliczenia podatku naliczonego), jak i opodatkowaną (brak prawa do odliczenia podatku) podatkiem od towarów i usług, zobowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego, o którym mowa powyżej, podatnik zobowiązany jest stosować proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zasada ta oczywiście odnosi się do całości działalności gospodarczej podatnika, niewłaściwe jest zatem przyjęcie dla poszczególnych działów produkcyjnych czy też usługowych (w ramach działalności gospodarczej prowadzoną pod jedną firmą) innej metody rozliczania podatku VAT.

Reasumując: stanowisko podatnika dotyczące stosowania powyższej proporcji należy uznać za słuszne.

Odnośnie zapytania zawartego w punkcie 2 stwierdzić należy, iż nie ma przeszkód, aby przy prowadzeniu oddzielnej ewidencji paliwa przeznaczone na własne potrzeby, jak i do sprzedaży detalicznej były przechowywane we wspólnym zbiorniku i wydawane przy pomocy tych samych dystrybutorów.

Powyższą odpowiedź udzielono na podstawie stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu oraz w oparciu o stan prawny obowiązujący na dzień wydania interpretacji.