Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) w odpowiedzi na złożone w dniu 10.12.2004 r. bez numeru zapytanie uzupełnione pismem z dnia 28.01.2005 r., informuje o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego następująco:

Zapytanie dotyczy:
1. prawidłowości rozliczenia sprzedaży nakładów modernizacyjnych w zakresie podatku od towarów i usług,
2. czy istnieje konieczność złożenia korekt deklaracji VAT-7 w sytuacji gdy nastąpiła zmiana zakwalifikowania poniesionych kosztów z kosztów związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych do środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji do kosztów zakupu pozostałych towarów istnieje konieczność złożenia korekt deklaracji VAT-7,
3. zaliczenia poniesionych nakładów modernizacyjnych do kosztów uzyskania przychodów w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka dokonała nakładów modernizacyjnych w łącznej kwocie netto 110.000,00 zł + VAT. Nakłady te zostały poniesione na modernizację nieruchomości, która zgodnie z przedwstępną umową winna być sprzedana Spółce. Sprzedający nie dotrzymał warunków określonych w umowie przedwstępnej i Spółka odstąpiła od umowy zakupu nieruchomości. W dniu 05.11.2004 r. zawarta została umowa ugody, zgodnie z którą sprzedawca zobowiązał się do zwrotu części poniesionych przez Spółkę nakładów modernizacyjnych w wysokości 60.000,00 zł + VAT do dnia 30.12.2004 r. Zgodnie z zapisami zawartymi w umowie ugody fakturę na odsprzedaż nakładów inwestycyjnych Spółka winna wystawić właścicielowi nieruchomości w miesiącu otrzymania zapłaty. Do dnia 30.12.2004 r. kwota ta nie została zwrócona.

Spółka uznała poniesione nakłady modernizacyjne za usługę budowlaną a dzień podpisania umowy ugody potraktowała jako dzień wykonania usługi. Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) Spółka uznała, że obowiązek podatkowy w przypadku robót budowlanych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi tj. według Spółki obowiązek podatkowy powstał 30 dnia od dnia wykonania usługi tj. 5.12.2004 r. i w miesiącu grudniu 2004 r. Spółka wystawiła fakturę VAT a w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2004 r. wykazała dostawę oraz podatek należny od sprzedaży nakładów modernizacyjnych.

Ad. 1

Zgodnie z art. 19 ust. 13 lit 2 pkt d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w przypadku wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

W związku ze zmianą sytuacji tj. wycofaniem się z przedwstępnej umowy zakupu nieruchomości, zawarciem umowy ugody, brakiem zwrotu przez właściciela nieruchomości poniesionych kosztów modernizacyjnych przeprowadzona modernizacja stanowi usługę budowlaną, od której obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z powołanym art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy. Jako termin wykonania powyższych usług należy przyjąć datę zawarcia umowy ugody. Z tym dniem nastąpiła zmiana przeznaczenia nabytych towarów i usług do nabycia towarów pozostałych.

Zgodnie z powyższym w tym przypadku obowiązek podatkowy powstaje z dniem 5.12.2004 r. tj. 30 dnia od 05.11.2004 r. tj. dnia podpisania umowy ugody.

Ad. 2

W momencie nabycia towarów i usług związanych z modernizacją nieruchomości zostały one prawidłowo zakwalifikowane przez Spółkę do nabycia towarów i usług zaliczanych do środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Podatek naliczony wynikający z przedmiotowych faktur został odliczony.

Fakt zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług nie wpływa na obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego związanego z późniejszą zmianą kwalifikacji tych wydatków.

Ponadto zaznaczyć należy, że Spółka wystawiła fakturę na zwrot części poniesionych nakładów modernizacyjnych a dokonywała odliczeń podatku naliczonego od całości nabyć.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Ad. 3

Wydatki w wysokości 110.000 zł nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż ostatecznie miały stanowić środek trwały podlegający amortyzacji (nakłady ewidencyjne dokonywane były na koncie „środki trwałe w budowie”).

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Z przepisu tego wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów, które poniesione zostały w celu uzyskania przychodu, wykazujące bezpośredni związek z przychodem oraz te koszty, które nie są objęte wyłączeniami wynikającymi z art. 16 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, że Spółka uznała nakłady modernizacyjne za usługę budowlaną a dzień podpisania umowy ugody potraktowała jako dzień wykonania usługi i wystawiła fakturę VAT, należy uznać, że dokonano sprzedaży inwestycji a dokładnie robót budowlanych. Zaniechana inwestycja w momencie jej sprzedaży zmieniła swój przedmiotowy charakter, a sama sprzedaż spowodowała uzyskanie przychodu (w wysokości 60.000 zł) zgodnie z zapisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Sprzedaż robót budowlanych i uzyskanie przychodu znacznie niższego od poniesionych kosztów musi być zgodny z przepisami art. 11 i 14 ust. 2 ww. ustawy.

W wyniku powyższej sprzedaży powstał związek przyczynowo-skutkowy między przychodem i kosztem. Powstanie takiego związku uzasadnia uznanie kosztów poniesionych na wytworzenie (czyli 110.000 zł) będącej przedmiotem sprzedaży za koszt uzyskania przychodów zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z wpływem wniosku w 2004 roku interpretacji udziela się zgodnie z art. 14a wg stanu prawnego na 31.12.2004 r.