W odpowiedzi na zapytanie z dnia 25.10.2004r. (wpłynęło dnia 15.11.2004r.) w sprawie zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności opłat za energię elektryczną, wywóz nieczystości, wodę, odprowadzenie ścieków oraz kosztów związanych z remontem lokalu -Naczelnik Urzędu Skarbowego w Świebodzinie działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zmianami) informuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r, Nr 14, poz. 176 ze zmianami) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Powołana ustawa nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.
Wskazana w art. 22 ust. 1 ustawy definicja kosztów uzyskania przychodów stanowi zatem, iż pomiędzy przychodem, a wydatkiem musi istnieć związek przyczynowo — skutkowy, a nadto, że wydatek wymieniony w art. 23 ustawy, mimo że związany jest z osiągniętym przychodem, nie może być uznany za koszt.
W orzecznictwie utrwalony został pogląd, że przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek odpowiednio udokumentowany, poza wyraźnie wskazanym w art. 23, wymaga indywidualnej oceny podatnika pod kątem bezpośredniego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Na podstawie przepisów art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za środki trwałe uważa się między innymi stanowiące własność lub współwłasność podatnika budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż 1 rok, przeznaczone na potrzeby podatnika związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą - czyli również te, które nie zostały objęte ewidencją środków trwałych.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia remontu. Nakłady remontowe są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem istnienia związku w postaci przyczynienia się do uzyskania przychodu.

Jednakże od nakładów na remont należy odróżnić nakłady na ulepszenie środków trwałych, których zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c w związku z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, gdy suma wydatków poniesionych w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł, ponieważ powiększają wartość początkową środków trwałych, stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W orzecznictwie przyjmuje się, że różnica między tymi nakładami polega na tym, że wydatki na remont zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego (konserwacja, naprawy), a wydatki na jego ulepszenie zmierzają do podjęcia, czy też rozszerzenia działalności powodującej istotną zmianę cech użytkowych (przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja i modernizacja).
Reasumując - wydatki wskazane przez Panią w przedmiotowym zapytaniu, stanowią koszt uzyskania przychodów, po spełnieniu wyżej opisanych uwarunkowań ustawowych.