Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. nr 137 poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 27.10.2004 r. (data wpływu 28.10.2004 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wyjaśnia co następuje:

Z pisma Spółki wynika, że w dniu 15 marca 2004 r. podatnik zaciągnął kredyt walutowy i dokonuje spłat tego kredytu w EUR. Obecnie spółka zamierza przewalutować opisany kredyt na PLN. Zapytanie podatnika dotyczy rozliczenia różnic kursowych powstałych w wyniku przewalutowania kredytu wyrażonego w EUR a kwotą kredytu w PLN na dzień przewalutowania. Zdaniem pytającego powstałe różnice w wartości części kapitałowej kredytu na skutek przewalutowania nie wpływają na rozliczenia podatkowe podatnika.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychódów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), równocześnie w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 cyt. ustawy do przychodów nie zalicza (...) otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z literalnego brzmienia powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że kwota kredytu zarówno w dacie jego zaciągnięcia jak i jego spłaty nie stanowi przychodów jak i kosztów uzyskania przychodów. Do podatkowej kategorii kosztów uzyskania przychodów zaliczają się jedynie faktycznie zapłacone odsetki od kredytów, jeżeli kredyt ten został zaciągnięty w celu osiągnięcia przychodów, gdyż jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl tego przepisu (zdanie drugie), jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Jak wynika z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego Spółka zawarła umowę kredytu w EUR i zamierza przewalutować go na walutę krajową, co wiąże się ze zmianą wysokości kredytu do spłaty w złotych. Wobec tego sama spłata tego kredytu zarówno w dacie, kiedy był to kredyt dewizowy, jak i po przewalutowaniu na złote nie stanowi z mocy powołanego art. 12 ust. 4 pkt 1 oraz 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. przychodu jak i kosztu uzyskania przychodów.

Jeżeli stan przedstawiony w zapytaniu jest zgodny ze stanem faktycznym to stanowisko Spółki jest prawidłowe.