Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U Nr 137, poz. 926 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie w związku z stwierdzeniem, iż informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, udzielona przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie pismem z dnia 13.10.2004r Nr ZN-II-1/415-31/04/KP na pisemne zapytanie Pani (...), jest nieprawidłowa, dokonuje jej zmiany i wyjaśnia, co następuje:

Wnosząca zapytanie przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika, że podatniczka w kwietniu 1998r parterową część nowo wybudowanego budynku mieszkalno – usługowego przeznaczyła na potrzeby działalności gospodarczej, którą wprowadziła do ewidencji środków trwałych jako lokal użytkowy i naliczonymi odpisami amortyzacyjnymi obciążała koszty działalności. Do wniosku o udzielenie pisemnej informacji podatniczka dołączyła kserokopie decyzji Nr NB – I -7351/34/137/97 z dnia 27.06.1997r w sprawie pozwolenia na budowę i użytkowania budynku mieszkalno – usługowego z dnia 22.05.1998r Nr NBiOS VII/73582/34/8/98.

W 2005 roku podatniczka nosi się z zamiarem sprzedaży całej nieruchomości. Na tle tych okoliczności faktycznych podatniczka formułuje stanowisko, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych podlegać będzie jedynie przychód uzyskany ze sprzedaży części użytkowej nieruchomości, wykorzystywanej na potrzeby działalności gospodarczej, zaś nie zamortyzowana część wartości początkowej środka trwałego (lokalu użytkowego) stanowić będzie koszt uzyskania przychodu. Natomiast przychód ze sprzedaży części mieszkalnej tej nieruchomości nie powinien podlegać opodatkowaniu w związku z faktem, iż sprzedaż nastąpić ma po upływie 5 lat od jego wybudowania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie stwierdza, że stanowisko to jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego wynikającego z art. 10 ust. 1 pkt 8a i ust. 3, art. 14 ust. 2 pkt 1 i ust. 2c ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2000r Nr 14, poz. 176 ze zm.), jak również rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r w sprawie Kwalifikacji Środków Trwałych (KŚT) - (Dz. U 112, poz. 1317).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest – z pewnymi zastrzeżeniami – odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przez upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy wynika, że przychodem działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi – ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c:, przy określeniu wysokości przychodu przepisy ust. 1 art. 14 i art. 19 stosuje się odpowiednio. Stosownie zaś do treści art. 14 ust. 2c ustawy do przychodów, o których mowa w ust 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w tym budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w tym lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w tym prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w tym prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w tym prawie.

O zaliczaniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju Klasyfikacji Środków Trwałych w przypadku budynku o różnym przeznaczeniu decyduje główne jego przeznaczenie. Zgodnie z wyjaśnieniami zamieszczonymi w uwagach szczegółowych do grupy 1 Klasyfikacji Środków Trwałych – rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U Nr 112, poz. 1317 ze zm.) - budynki mieszkalne wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej nią połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, że wyłączenie nieruchomości mieszkalnej z przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów ze sprzedaży budynku mieszkalnego oznacza, że mają do nich zastosowania przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.

W związku z tym, przychód z odpłatnego zbycia po upływie 5 – ciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło wybudowanie budynku mieszkalno – usługowego obowiązek podatkowy nie wystąpi.